Digitoksyna
Z Wikipedii
Digitoksyna | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Wzór sumaryczny | C41H64O13 | ||
SMILES | CC1C(C(CC(O1)OC2C(OC(CC2O)OC3C(OC(CC3 O)OC4CCC5(C(C4)CCC6C5CCC7(C6(CCC7C8=C C(=O)OC8)O)C)C)C)C)O)O |
||
Masa molowa | 764,939 g/mol | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 71-63-6 | ||
Właściwości | |||
Temperatura topnienia | 240 °C (513,15 K; rozkład) | ||
Niebezpieczeństwa | |||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: T - toksyczny |
||
Zwroty ryzyka | R: 23/25-33 | ||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 45 | ||
Numer RTECS | IH2275000 | ||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Klasyfikacja | |||
ATC | C 01 AA |
Digitoksyna (ATC C 01 AA) to organiczny związek chemiczny z grupy glikozydów. Jest to lek z grupy glikozydów nasercowych (glikozydy kardenolidowe) o długim okresie działania. Stosowana jest głównie w leczeniu niewydolności mięśnia sercowego. Powoduje pogłębienie rozkurczu oraz wzmożenie siły skurczowej mięśnia, a w efekcie bardziej efektywną i stabilną pracę. Jest otrzymywana z liści naparstnicy. Występuje w naparstnicy wełnistej (Digitalis lanata), naparstnicy purpurowej (Digitalis purpurea).