Dobra wiara
Z Wikipedii
Dobra wiara (łac.) bona fides) – jest domniemaniem prawnym i zarazem jednym z najważniejszych pojęć prawa cywilnego. W Polsce unormowana została w artykule 7 Kodeksu Cywilnego, który dzieli osoby na te będące w "dobrej" i te będące w "złej" wierze. Kryterium, według którego dokonuje się tego podziału jest stan psychiczny (nastawienie) osoby odnoszący się do jej wiedzy o istnieniu jakiegoś stosunku prawnego i/lub wynikającego z niego prawa podmiotowego.
- w przypadku dobrej wiary mamy do czynienia z błędnym (ale usprawiedliwionym) przekonaniem jakiejś osoby, że przysługuje jej określone prawo podmiotowe.
- ze złą wiarą mamy do czynienia wtedy gdy ktoś wie (albo nie wie, choć powinien wiedzieć), że jakieś prawo mu nie przysługuje.
Ponieważ Kodeks cywilny uzależnia w bardzo wielu przypadkach skutki prawne od istnienia "dobrej" lub "złej" wiary, domniemanie to ma kolosalne znaczenie w całym orzecznictwie cywilnym, tym bardziej, że wiąże sąd do momentu, gdy nie zostanie obalone.
