Dorota Dziekońska
Z Wikipedii
Dorota Dziekońska (ur. 6 lutego 1962, zm. 28 grudnia 1990), tenisistka polska, reprezentantka w Pucharze Federacji, mistrzyni Polski.
Treningi tenisowe rozpoczęła w Kędzierzynie pod opieką Wandy Ostrowskiej, później była zawodniczką Piasta Gliwice, gdzie jej trenerem został Ireneusz Łyżwiński. Zdobywała tytuły mistrzyni Polski juniorek, a po przejściu do kategorii seniorskiej została trzykrotnie mistrzynią Polski w deblu (1980, 1983, 1984), międzynarodową mistrzynią Polski w deblu (1983), kilkakrotnie finalistką mistrzostw Polski i międzynarodowych mistrzostw Polski w singlu. Największy sukces odniosła na mistrzostwach Polski w Sopocie w 1984, sięgając po tytuły mistrzowskie we wszystkich trzech konkurencjach - grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej.
W 1980 została powołana na zawody Pucharu Federacji w Niemczech. Zagrała cztery mecze, wygrywając dwa z nich. W parze z Iwoną Kuczyńską miała okazję zmierzyć się ze znanymi Amerykankami Kathy Jordan i Rosie Casals, przegrywając spotkanie po zaciętej walce w trzech setach.
Ukończyła studia z italianistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od połowy lat 80. grała głównie we Włoszech i Niemczech. Wyszła za mąż za Piotra Pawełczyka, również tenisistę, zawodnika ligowego Piasta Gliwice. W grudniu 1990 oboje zginęli w wypadku samochodowym.
Pamięć małżeństwa tenisistów uczczono turniejem - Memoriałem Doroty Dziekońskiej i Piotra Pawełczyka, rozgrywanym w Gliwicach. Przez czternaście pierwszych edycji (do 2004) turniej miał charakter krajowy, w 2005 przeszedł pod opiekę Międzynarodowej Federacji Tenisowej (Vattenfall Gliwice Open, z pulą nagród 20 tysięcy dolarów).
Źródła:
- Czesław Ludwiczek, Ku pamięci tenisistów, w: "Tenis", nr 77, listopad 2004, str. 42