Dorota z Cezarei

Z Wikipedii

Dorota (grec. doron - dar i Theós - Bóg - Dar od Boga) (zm. ok. 300 r.) - dziewica i męczennica.

Nie posiadamy o jej życiu zbyt wielu udokumentowanych wiadomości. Znacznie więcej podaje tradycja, wedle której miała zostać umęczona w Cezarei Kapadockiej (Turcja) za panowania cesarza Dioklecjana (284-305). Do zaparcia się wiary namawiały ją dwie odstępczynie. Widząc jednak jej stanowczość, same wybrały męczeństwo. Prowadzona na śmierć Dorota spotkała młodego poganina Teofila, który szydząc zapytał, dlaczego tak się śpieszy do śmierci. Gdy usłyszał odpowiedź: „Bo idę do niebieskich ogrodów”, zakpił mówiąc: „Gdybyś z tych ogrodów dała mi kwiaty lub owoce, to wówczas bym uwierzył”. W tym momencie pojawiło się dziecko z koszem pięknych kwiatów i smacznych owoców. Nawrócony tym cudownym wydarzeniem Teofil razem z Dorotą został po wielu męczarniach ścięty mieczem.

W sztuce religijnej Dorota przedstawiana jest z mieczem i koszem kwiatów. Kult św. Doroty bardzo szybko rozszerzył się w całej Europie, a szczególnie we Włoszech, Niemczech i Polsce. Z jej dniem było związanych wiele przysłów, jak np.: „Na dzień św. Doroty ma być śnieg pod płoty”

Źródła: "Mój święty patron" opracowany przez ks. Antonina Gorzandta