Drużynowy Puchar Świata na Żużlu

Z Wikipedii

Drużynowy Puchar Świata (DPŚ) - cykl zawodów żużlowych organizowanych pod patronatem Międzynarodowej Federacji Motocyklowej od 2001 jako kontynuacja Drużynowych Mistrzostw Świata.

Zwycięzca DPŚ zostaje najlepszą drużyną narodową na Świecie. Ponadto otrzymuje przechodnie trofeum im. Ove Fundina.

Turniej finałowy odbywa się podczas jednego tygodnia.

[edytuj] Historia

Zasady wprowadzonego w 2001 roku Drużynowego Pucharu Świata zmieniają się praktycznie co roku. Celem cyklu jest wyłonienie najlepszej reprezentacji narodowej na żużlu.

[edytuj] 2001-2003

W 2001 zgłosiło się 16 narodowych drużyn. W finałach startowało 12 drużyn (osiem rozstawionych + cztery z rund kwalifikacyjnych). Podzielono je na trzy grupy (po cztery drużyny), zwycięzcy grup zagwarantowali sobie bezpośredni awans do wielkiego finału, drużyny z drugich miejsc oraz dwie najlepsze drużyny spośród drużyn, które zajeły miejsce trzecie awansowały do barażu. Dwie najlepsze drużyny z barażu uzupełniły stawkę finalistów. W wielkim finale pięć drużyn walczyło o medale. W barażach oraz wielkich finałach w jednym biegu walczyło pięciu zawodników. W 2002 zgłosiło się 14 drużyn. Dziesięć drużyn z poprzedniego roku miało zagwarantoany udział w finałach, a o pozostałe dwa wolne miejsca walka toczyła się w rundzie kwalifikacyjnej. W 2003 system rozgrywek nie zmienił się, zgłosiło się 15 narodowych drużyn.

[edytuj] 2004

Zrezygnowano z pięcioosobowych biegów. Do rozgrywek zgłosiło się 14 drużyn. W finałach, zamiast 12 drużyn, wystąpiło osiem (sześć najlepszych z DPŚ z 2003 + dwie z rund kwalifikacyjnych). Finalistów podzielono na dwie grupy (po cztery drużyny), zwycięzcy tych grup awansowali bezpośrednio do wielkiego finału, a drużyny z miejsc drugiego i trzeciego walczyły w barażu o dwa miejsca w wielkim finale. We wszystkich turniejach uczstniczyły cztery drużyny, w każdym biegu brało udział czterech zawodników.

[edytuj] 2005-2007

W 2005 finały nie odbyły się na terytorium jednego kraju, zachowano natomiast tygodniowy układ imprezy. Turnieje grupowe odbyły się w Szwecji i Anglii, baraż i wielki finał w Polsce. Zasady te nie uległy zmianom w następnych sezonach. W 2006 półfinały odbyły się w Polsce i Szwecji, a decydujące zawody w Wielkiej Brytanii. W 2007 półfinaliści ścigali się w Danii i Wielkiej Brytanii, natomiast o medale walczyli w Polsce.

[edytuj] Medaliści

Sezon	Miasto	1 miejsce	2 miejsce	3 miejsce
2001 wyniki	Wrocław	Australia	Polska	Szwecja
2001 wyniki	Polacy: 2 miejsce: T. Gollob 27 pkt; S. Ułamek 13 pkt; K. Cegielski 11 pkt; P. Protasiewicz 9 pkt; J. Krzyżaniak 5 pkt; ponadto startował M. Kowalik półfinały odbyły się w Gdańsku
2002 wyniki	Peterborough	Australia	Dania	Szwecja
2002 wyniki	Polacy: 4 miejsce: T. Gollob 17 pkt; J. Hampel 14 pkt; K. Cegielski 9 pkt; P. Protasiewicz 6 pkt; G. Walasek 2 pkt. półfinału odbyły się w Sheffield, Poole oraz Eastbourne
2003 wyniki	Vojens	Szwecja	Australia	Dania
2003 wyniki	Polacy: 4 miejsce: T. Gollob 20 pkt; J. Hampel 13 pkt; S. Ułamek 6 pkt; T. Bajerski 6 pkt; P. Protasiewicz 4 pkt. półfinały odbyły się w Holsted, Outrup.
2004 wyniki	Poole	Szwecja	Wielka Brytania	Dania
2004 wyniki	Polacy: 4 miejsce: J. Kołodziej 10 pkt; M. Rempała 7 pkt; J. Hampel 4 pkt; T. Gollob 1 pkt; K. Kasprzak 0 pkt. ponadto startował G. Walasek półfinały odbyły się w Eastbourne.
2005 wyniki	Wrocław	Polska	Szwecja	Dania
2005 wyniki	Polacy: 1 miejsce: T. Gollob 14 pkt; J. Hampel 13 pkt; P. Protasiewicz 13 pkt; R. Holta 12 pkt; G. Walasek 10 pkt. ponadto startował K. Kasprzak półfinały odbyły się w Swindon i Eskilstuna.
2006 wyniki	Reading	Dania	Szwecja	Wielka Brytania
2006 wyniki	Polacy: 5 miejsce: startowali T. Gollob, J. Hampel, S. Ułamek, J. Kołodziej, K. Kasprzak, P. Protasiewicz i W. Jaguś półfinały odbyły się w Rybniku i Malilla.
2007 wyniki	Leszno	Polska	Dania	Australia
2007 wyniki	Polacy: 1 miejsce: K.Kasprzak 14 pkt; J. Hampel 13 pkt; T. Gollob 12 pkt; R. Holta 12 pkt; D.Baliński 4 pkt, G. Walasek 0 pkt. półfinały odbyły się w Vojens i Coventry.