Drugi rząd Mirka Topolánka

Z Wikipedii

Czechy
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Czech Ustrój polityczny Konstytucja Parlament Izba Poselska Senat Prezydent Václav Klaus Premier Mirek Topolánek Rząd Sąd Konstytucyjny Podział administracyjny Partie polityczne Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka

Drugi rząd Mirka Topolánka – gabinet pod kierownictwem Mirka Topolánka, powołany i zaprzysiężony przez prezydenta Václava Klausa 9 stycznia 2007.

Rząd tworzą przedstawiciele: Obywatelskiej Partii Demokratycznej (ODS, 9 ministrów), Partii Zielonych (SZ, 4 ministrów) i Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (KDU-ČSL, 5 ministrów).

[edytuj] Skład rządu

Skład rządu w dniu zaprzysiężenia

Mirek Topolánek (ODS) - premier
Alexandr Vondra (ODS) - wicepremier
Jiří Čunek (KDU-ČSL) - wicepremier, minister rozwoju
Martin Bursík - (SZ) - wicepremier, minister środowiska
Petr Nečas (ODS) - wicepremier, minister pracy i spraw społecznych
Petr Gandalovič (ODS) - minister rolnictwa
Tomáš Julínek (ODS) - minister zdrowia
Miroslav Kalousek (KDU-ČSL) - minister finansów
Dana Kuchtová (SZ) - minister edukacji, młodzieży i kultury fizycznej
Ivan Langer (ODS) - minister spraw wewnętrznych
Petr Nečas (ODS) - wicepremier, minister pracy i spraw społecznych
Vlasta Parkanová (KDU-ČSL) - minister obrony
Jiří Pospíšil (ODS) - minister sprawiedliwości
Aleš Řebíček (ODS) - minister transportu
Martin Říman (ODS) - minister przemysłu
Karel Schwarzenberg (bezpartyjny, rekomendacja SZ) - minister spraw zagranicznych
Džamila Stehlíková (SZ) - minister bez teki
Cyril Svoboda (KDU-ČSL) - szef Rady Legislacyjnej, minister bez teki
Helena Třeštíková (bezpartyjna, rekomendacja KDU-ČSL) - minister kultury

Późniejsze zmiany

26 stycznia 2007 - Václav Jehlička (KDU-ČSL) zastąpił Helenę Třeštíkovą na stanowisku ministra kultury
4 grudnia 2007 - Ondřej Liška (SZ) został ministrem edukacji, młodzieży i kultury fizycznej.

[edytuj] Wotum zaufania

Izba Poselska Republiki Czeskiej udzieliła wotum zaufania rządowi 19 stycznia 2007. Za udzieleniem wotum głosowało 100 posłów, przeciwko było 97, jeden się wstrzymał, zaś dwóch nie uczestniczyło w głosowaniu.