Drukarnia Haliczów
Z Wikipedii
Drukarnia Haliczów była pierwszą oficyną hebrajską w Polsce i Europie Środkowej. Powstała na Kazimierzu (obecnie dzielnica Krakowa) w 1530 roku. Jej właścicielami byli trzej bracia Halicze: Samuel, Aszer i Eljachim.
Tłoczenie ksiąg w języku hebrajskim znane było od roku 1475. Sztuką tą zajmowali się wędrowni drukarze włoscy. Pierwszą stałą drukarnią żydowską była oficyna Haliczów. Drukowano w niej książki po hebrajsku i w jidysz. Były to kodeksy, modlitewniki używane w synagogach. Drukarnia Haliczów miała szeroki krąg odbiorców w żydowskim Kazimierzu, pobliskim Krakowie i innych miastach. Okres prosperity zakończył się nagle, spowodowany przejściem braci Haliczów na katolicyzm. Dla żydów książki z ich drukarni stały się trefne. Nie pomógł dekret Zygmunta I Starego nakazujący gminom żydowskim kupowanie wyłącznie w księgarniach Haliczów (w odpowiedzi żydzi w ogóle zaprzestali kupowania książek) oraz wykupienie zapasu ksiąg. Drukarnia w krótkim czasie upadła.
Zobacz też
