Duchacy
Z Wikipedii
Duchacy (Duchacy de Saxia, Zakon Świętego Ducha, Zakon Kanoników Regularnych od Świętego Ducha , łac.Ordo Fratrum Canonicorum Regularium Sancti Spiritus de Saxia) - zakon pochodzący z Francji, założony w Montpellier w 1175 roku, kiedy to bł. Gwidon wybudował szpital pomagający biednym i porzuconym dzieciom, obierając sobie za patrona Ducha Świętego i żyjąc według reguł św. Augustyna. 22 kwietnia 1198 Innocenty III zatwierdził zakon, a w roku 1204 zakon otrzymał od niego kościół pod wezwaniem Santa Maria de Saxia (Matki Bożej Skalnej), przemianowując go na szpital Świętego Ducha. Wtedy też wspólnota przyjęła nazwę "duchacy de Saxia".
W 1220 roku Iwo Odrowąż sprowadził duchaków do Polski. W 1783 nastąpiła kasata zakonu. Przetrwała jednak jego żeńska gałąź.
Duchacy prowadzili szpitale (przyczynili się do rozwoju szpitalnictwa polskiego), pomagali chorym i ubogim. Ich znakiem był krzyż z dwiema poziomymi belkami, przy czym zakończenie ramion było podwójne. Nad krzyżami umieszczano czasami gołębicę. Zakonnicy swój znak nosili na lewej piersi, wyszyty na czarnych habitach.
