Dwa-pięć-jeden

Z Wikipedii

Dwa-pięć-jeden , kadencja jazzowa - podstawowa figura aranżacyjna (pochód funkcji) w muzyce rozrywkowej - głównie jazzowej. Oznaczenia "dwa", "pięć" i "jeden" oznaczają poszczególne stopnie, na jakich zbudowany jest akord.

Przykładowo - w tonacji C-dur, gdzie występują następujące dźwięki: C(I), D(II), E(III), F(IV), G(V), A(VI, H(VII) C(VIII/I)

Pochód dwa-pięć-jeden będzie oparty o dźwięki D,G,C w tonice. Gdy zagramy w układzie zbliżonym akordy w kolejności d-moll, G-dur i C-dur - będzie to ów pochód II-V-I. Należy zwrócić uwagę, że akordy te oparte są w tonacji C-dur. W tonacjach molowych również wykonuje się pochody 2-5-1, z tym, że pierwszy akord (II) oparty jest na trójdźwięku zmniejszonym /wynika to z budowy samej skali molowej/.

Dwoma najpopularniejszymi 'zabiegami' na wykonanie 2-5-1 są:

• Układ chopinowski
• Układ Ravela

Pochodów II-V-I w muzyce jazzowej występuje całe mnóstwo, praktycznie każdy utwór jazzowy kończy się zmodyfikowanym pochodem II-V-I. Klasycznym przykładem jego wykorzystania jest utwór "The Autumn Leaves", gdzie praktycznie cała linia melodyczna oparta jest na funkcjach w układzie 2-5-1