Edward Serwański

Z Wikipedii

Edward Mieczysław Serwański (ur. 13 października 1912 w Hamburgu, zm. 29 sierpnia 2000 w Poznaniu) - polski historyk, polityk, działacz społeczny. Honorowy Obywatel Miasta Ostrowa.

Absolwent Gimnazjum Męskiego w Ostrowie Wielkopolskim. Był tam aktywnym działaczem harcerskim. W 1935 roku podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim, jednak nie zerwał jednak kontaktów ze swym macierzystym hufcem, gdzie pracował w referacie drużyn gimnazjalnych. W 1937 roku został nominowany na stopień podharcmistrza.

Uczestniczył jako dowódca plutonu w Oddziałach Ochotniczych gen. Bałachowicza podczas obrony Warszawy w 1939 roku. Po upadku stolicy wrócił do Ostrowa gdzie przystąpił do organizowania podziemnego harcerstwa. W latach 1939-1940 tworzył zręby struktur poznańskiej Ojczyzny Józefa Prądzyńskiego na terenie południowej Wielkopolski. Pełnomocnik Biura Zachodniego Delegatury Rządu w Warszawie. Uczestnik powstania warszawskiego 1944 roku.

Po wojnie podjął służbę instruktorską w Komendzie Chorągwi ZHP, pełniąc funkcję kierownika Wydziału Programowego. Został oskarżony o usiłowanie zmiany przemocą ustroju Państwa Polskiego i po dwuletnim śledztwie skazany na wyrok więzienia. Odbył połowę kary (lata 1948-1951), w 1956 roku został zrehabilitowany.

Autor około trzystu prac oraz kilkunastu książek poświęconych zagadnieniom polsko-niemieckim, podejmujących temat konspiracji podczas II wojny światowej oraz okupacji hitlerowskiej.

[edytuj] Wybrane publikacje

• Ostrów Wielkopolski i jego region w okresie II wojny światowej (1939-1945),
• W kręgu myśli zachodniej - wspomnienia i zapiski,
• Z dziejów wielkopolskiej konspiracji 1939-1945,
• Wielkopolska w cieniu swastyki.