Elżbieta Farnese
Z Wikipedii
Elżbieta Farnese (właść. Elisabetta Farnese, znana także jako Isabel de Farnesio i Isabella Farnese, ur. 25 października 1692 r., zm. 11 lipca, 1766 r.) - włoska arystokratka i hiszpańska królowa jako druga żona Filipa V Burbona.
Był jedyną córką Doroty Zofii Neuburg (córki Filipa Wilhelma, elektora Palatynatu Reńskiego) i Odoardo II Farnese (syna Ranuccio II Farnese, księcia Parmy).
[edytuj] Królowa Hiszpanii
Udało jej się zdobyć wpływ na pogrążonego w depresji Filipa V. Doprowadziła do tego, że siłami hiszpańskimi realizował jej włoską politykę, w prowadzeniu której pomagał Włoszce kardynał i hiszpański polityk - Giulio Alberoni.
[edytuj] Potomstwo Elżbiety i Filipa V
24 grudnia 1714 poślubiła króla Filipa V. Para miała 7 dzieci:
- Karola III (1716–1788),
- Franciszka (1717–1717),
- Mariannę Wiktorię (1718–1781). Poślubiła Józefa I, króla Portugalii,
- Filipa, księcia Parmy (1720–1765). Był założycielem linii Bourbon-Parma,
- Marię Teresę (1726–1746). Poślubiła Ludwika Ferdynanda, delfina francuskiego (syna Ludwika XV),
- Ludwika Antoniego (1727–1785). Był arcybiskupem Toledo - prymasem Hiszpanii i od 1735 kardynałem. W 1754 zrzekł się swoich godności kościelnych i został księciem Chinchón. W 1776 poślubił Maríę Teresę de Vallabriga y de Rozas (przejął jej tytuły),
- Marię Antoniettę (1729–1785). Poślubiła Wiktora Amadeusza III, króla Sardynii.
