Elżbieta Koopman Heweliusz

Z Wikipedii

Elżbieta Koopman Heweliusz (ur. w 1647, zm. w 1693) pierwsza polska astronom.

Była córką bogatego gdańskiego kupca, pochodzącego z Holandii. Była wykształcona, znała kilka języków, miała szerokie zainteresowania naukowe. W 1663 w wieku 16 lat wyszła za mąż za 52-letniego Jana Heweliusza (było to jego drugie małżeństwo). Nie miał dzieci z poprzedniego, trwającego 20 lat małżeństwa. Elżbieta urodziła mu kilkoro dzieci; pierworodny syn Adeodatus (co znaczy "dar Boga") zmarł w niemowlęctwie, do wieku dorosłego dożyły 3 córki: Katarzyna, Julianna Renata i Flora Konstancja, które nie odziedziczyły żadnych zdolności naukowych.

Elżbieta wspólnie z mężem prowadziła obserwacje i badania astronomiczne, pomagała w projektowaniu obserwatorium w Gdańsku. Wspierała go po pożarze, który zniszczył instrumenty badawcze i księgi. Korespondowała z wieloma uczonymi europejskimi. Schorowanego męża otoczyła troskliwą opieką w jego ostatnich latach życia. Współpracowała z mężem przy pisaniu dzieła Prodromus astronomiae (katalogu 1564 gwiazd i ich pozycji), po śmierci męża w 1687 dokończyła tę książkę (wprowadzając liczne korekty) i opublikowała 3 lata później w 1690. Przeżyła męża o 6 lat i została pochowana obok niego w kościele św. Katarzyny w Gdańsku.

[edytuj] Ciekawostka

Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej jeden z kraterów na Wenus został nazwany Corpman na cześć Elżbiety Koopman od angielskiej wersji jej nazwiska.