Emanacja

Z Wikipedii

Emanacja - w kosmogonii egipskiej i fenickiej sposób powstania i rozwoju wszechświata.

W filozofii neoplatońskiej (zob. Plotyn) wypromieniowanie z jednej z hipostaz swojego odbicia: z Jedni wyłania się Umysł, z Umysłu Dusza, a z Duszy świat zmysłowy.

Emanacja jest początkiem rozwijającej się dalej wielości bytów. Przeciwieństwem emanacji jest afirmacja prowadząca do zespolenia z Jednią. Drogą poznania Jedni jest ekstaza. W filozofii arabskiej z prabytu emanuje duchowo-świetlista materia, z której wyłania się duch wszechświata - źródło duszy wszechświata, dające początek duszom niższym (wegetatywnym, zwierzęcym i myślącym).

Zagadnienie emanacji jest także obecne w filozofii Ulryka ze Strasburga, Dytrycha z Fryburga, F.W.J. Schellinga.