Emil Kiszka
Z Wikipedii
Emil Kiszka (ur. 5 grudnia 1926 w Krywałdzie (obecnie dzielnica Knurowa), zm. 9 lutego 2007 w Hürth (Niemcy) - polski lekkoatleta, sprinter.
Był czołowym sprinterem w Polsce w latach po II wojnie światowej. Podczas Mistrzostw Europy w Brukseli 1950 zajął 4. miejsce w biegu na 100 m z czasem 10,7 s. Startował także na olimpiadzie w Helsinkach 1952 oraz w Mistrzostwach Europy w Bernie 1954, ale bez powodzenia.
Cztery razy zdobywał tytuł mistrza Polski na otwartym stadionie: w 1948 w skoku w dal oraz w 1950, 1951 i 1952 na 100 m. W hali był pięć razy mistrzem Polski: na 60 m w 1948 i 1954, na 80 m w 1951 i 1955 oraz w skoku w dal w 1951. Był rekordzistą Polski na 100 m oraz w sztafecie 4 x 100 m.
W latach 1957-1959 Emil Kiszka występował także w II-ligowym zespole piłkarskim Concordia Knurów.
Rekordy życiowe:
- 100 m - 10,5 s
- 200 m - 22,0 s
- skok w dal - 7,32 m
Dwa razy znalazł się wśród "dziesiątki" Plebiscytu Przeglądu Sportowego: w 1950 był na 2. miejscu, a w 1951 był szósty.
