Emil Maurice

Z Wikipedii

Emil Maurice (ur. 19 stycznia 1897, zm. 6 lutego 1972) - z zawodu zegarmistrz, jeden z pierwszych członków NSDAP i bliski współpracownik Adolfa Hitlera, z którym przyjaźnili się przynajmniej od 1919.

Wraz z założeniem SA w 1920, Maurice został ich pierwszym Oberster SA-Führerem (Najwyższym Dowódcą SA). W 1923 Maurice został również dowódcą nowopowołanej Stabswache - specjalnej kompanii SA mającej za zadanie strzec Adolfa Hitlera na imprezach i zlotach nazistów.

W 1925, dwa lata po nieudanym puczu monachijskim, Emil Maurice i Adolf Hitler reaktywowali Stabswache jako Stosstrupp Adolf Hitler, przemianowując je później tego roku na Schutzstaffel (SS). W tym okresie Hitler został członkiem SS nr 1, a Emil Maurice nr 2. W nowej organizacji Maurice został SS-Führerem, jednakże dowództwo nad SS objął Julius Schreck - pierwszy Reichsführer-SS.

Prawdopodobnie miał romans z siostrzenicą Hitlera, Geli Raubal.

Kiedy w 1932 SS zostało zreorganizowane i zaczęło się rozszerzać, Maurice został starszym oficerem SS i w końcu otrzymał awans do rangi SS-Oberführera. Mimo, że nigdy nie otrzymał najwyższego dowództwa w SS, zachował status twórcy tej organizacji. Heinrich Himmler, który ostatecznie został przywódcą SS miał 168. numer członkowski.

Jego powolna kariera w SS, po tym jak Himmler został Reichsführerem-SS, jest uważana przez historyków za dowód, że Himmler podejrzewał go o żydowskie pochodzenie. Usiłował on nawet doprowadzić do usunięcia Maurica z SS, ale Htiler nigdy się na to nie zgodził.