Emil du Bois-Reymond

Z Wikipedii

Emil du Bois-Reymond (ur. 7 listopada 1818 w Berlinie, zm. 26 grudnia 1896 w Berlinie) – niemiecki lekarz i zoolog, prekursor eksperymentalnej elektrofizjologii, badacz systemu nerwowego.

Brat matematyka Paula Du Bois-Reymonda (1831-1889).

Ukończył Kolegium Francuskie w Neuchâtel (dziś część Berlina), a w 1836 wstąpił na Uniwersytet Humboldtów w Berlinie. Początkowo nie był zdecydowany co studiować, zastanawiał się nad geologią, był także zafascynowany badaniami teologa Augusta Neandera, w końcu jednak wybrał medycynę, w dużym stopniu pod wpływem cenionego wykładowcy i uczonego Müllera. W 1840 został asystentem Müllera, wkrótce pod wpływem pracy włoskiego uczonego Carlo Matteucci zainteresował się bioelektrycznością zwierząt. Badał ryby elektryczne.

Od śmierci Müllera w 1858 Bois-Reymond był, aż do swojej śmierci, szefem katedry fizjologii uniwersytetu berlińskiego, w 1851 został też członkiem berlińskiej Akademii Nauk.

Du Bois-Reymond znany jest także jako autor wyrażenia Ignoramus et ignorabimus będącego wyrazem jego niewiary w nieograniczone możliwości poznania ludzkiego.

Jednym z jego uczniów był pochodzący ze Śląska Karl Sachs (1853-1878).

[edytuj] Wybrane prace:

• Researches on Animal Electricity (pierwsza część wyszła w 1848, ostatnia w 1884).

[edytuj] Linki zewnętrzne :

• Du Bois-Reymond, Emil Heinrich Max Planck Institute for the History of Science