Emisja dwuprotonowa

Z Wikipedii

Procesy jądrowe
Procesy rozpadu jądrowego Rozpad alfa Rozpad beta Rozpad beta minus Rozpad beta plus Wychwyt elektronu Emisja gamma Emisja neutronu Emisja protonu Rozszczepienie jądra atomowego Procesy syntezy jądrowej Wychwyt neutronu Proces r Proces s Wychwyt protonu Proces p

Rozpad dwuprotonowy - przemiana jądra atomowego, podczas której emitowane są jednocześnie dwa protony. Jest to bardzo rzadki proces jądrowy, zachodzący dla nielicznych jąder protono-nadmiarowych (zawierających więcej protonów niż neutronów). Konkurencją dla tego rozpadu jest przemiana beta plus. Należy go wyraźnie odróżnić od dwóch kolejno zachodzących emisji protonów; jest on możliwy tylko wtedy, gdy pojedynczy rozpad protonowy jest wzbroniony z powodów energetycznych.

Rozpad ten po raz pierwszy został zaobserwowany w 2001 r., przez grupę M. Pfütznera z Uniwersytetu Warszawskiego, w laboratorium GSI w Darmstadt. Badany był egzotyczny izotop żelaza - Fe-45. Obecnie znane są dwa izotopy, dla których zachodzi rozpad dwuprotonowy: Fe-45 i Zn-54, prawdopodobnie tej przemianie podlega także Ni-48.

Schemat rozpadu:

[edytuj] Linki zewnętrzne

Strona Zakładu Spektroskopii Jądrowej, opisująca badania nad rozpadem 2p