Endochoria
Z Wikipedii
Endochoria – sposób rozsiewania się roślin poprzez przenoszenie ich diaspor (przede wszystkim nasion) wewnątrz swojego organizmu przez zwierzęta lub ludzi. Głównie polega to na tym, że nasiona połknięte przez ludzi czy zwierzęta przechodzą nieuszkodzone przez ich układ pokarmowy i są wydalane w innym miejscu. Jest to sposób umożliwiający rozsiewanie się diaspor nieraz na bardzo znaczne odległości (np. gdy połknięte one zostaną przez ptaka odbywającego sezonową wędrówkę).
Rośliny rozsiewające się w ten sposób wykazują szereg przystosowań. Wytwarzają owoce bogate w składniki odżywcze, stanowiące dla zwierząt cenny pokarm i często jaskrawo ubarwione, by mogły być łatwo dostrzeżone przez zwierzęta. Nasiona tych owoców mają łupinę nasienną odporną na działanie soków trawiennych i uszkodzenia mechaniczne. Niejednokrotnie przebywanie w układzie pokarmowym nasion nie tylko nie szkodzi im, ale jest dla nich korzystne – dzięki częściowemu nadtrawieniu twardej łupiny łatwiej kiełkują. U niektórych gatunków roślin przejście nasion przez układ pokarmowy zwierząt jest wręcz niezbędne do ich wykiełkowania. Związek pomiędzy roślinami,a zwierzętami rozsiewającymi ich nasiona jest rodzajem korzystnej dla obydwu stron symbiozy. Aby owoce były zjadane przez zwierzęta dopiero wtedy, gdy nasiona osiągną już dojrzałość, rośliny wykazują szereg przystosowań; niedojrzałe owoce są zazwyczaj cierpkie w smaku i zielone, dojrzałe stają się słodkie, smaczne i nabierają jaskrawych barw.
Do roślin rozsiewających się poprzez endochorię należą np. maliny, cis, jemioła, poziomka.
Endochoria jest jedną z odmian obcosiewności, a konkretniej antropochorii (gdy biorą w niej udział ludzie) i zoochorii (gdy pośrednikami w rozsiewaniu są zwierzęta - wówczas nazywa się endozoochorią).
- Zobacz też
Ektozoochoria, synzoochoria.
