Zoochoria
Z Wikipedii
Zoochoria, zwierzęcosiewność - jeden ze sposobów rozprzestrzeniania diaspor roślinnych (nasion, zarodników, rozmnóżek) przez zwierzęta. Diaspory mogą być np. przyczepione do sierści, albo zjadane i później wydalane. Rośliny rozsiewające się przez zoochorię mają szczególne przystosowania do takiego sposobu rozsiewania, np. nasiona zaopatrzone w haczyki przyczepiające je do sierści zwierząt, specjalne ciałka zachęcające (tzw. elajosomy) mrówki do zabierania nasion, albo jadalne części owocu.
- Rodzaje zoochorii w zależności od sposobu przenoszenia diaspor przez zwierzęta:
- ektozoochoria, epizoochoria, epichoria - przenoszenie przez zewnętrzne części ciała zwierzęcia. Diaspory mogą być przyczepione np. do sierści, piór, śluzu pokrywającego ciało, itp.
- endozoochoria, endochoria - diaspory wnikają do wnętrza ciała zwierzęcia, przeważnie do układu pokarmowego, gdy zwierzę zjada nasiona i owoce
- synzoochoria, dyszoochoria - nasiona i owoce gromadzone są przez zwierzęta w różnych kryjówkach, o których zwierzęta często zapominają.
- W zależności od grupy zwierząt uczestniczących w przenoszeniu diaspor wyróżnia się:
- chiropterochorię - roznoszenie przez nietoperze,
- entomochorię - roznoszenie przez owady,
- myrmekochorię - roznoszenie przez mrówki,
- ornitochorię - roznoszenie przez ptaki.
Zoochoria jest jednym z rodzajów cudzosiewności (allochorii).
Zobacz też: anemochoria, antropochoria, autochoria, hydrochoria.