Ernst Ludwig Kirchner
Z Wikipedii
Ernest Ludwig Kirchner (ur. 6 maja 1880 w Aschaffenburgu, zm. 15 czerwca 1938 koło Davos) – niemiecki malarz ekspresjonista i grafik, jeden z założycieli grupy Die Brücke (Most).
Kirchner zaczynał jako twórca drzeworytów. W 1901 roku rozpoczął studia architektoniczne w Dreźnie, gdzie wraz z trzema innymi studentami, Erichem Heckelem, Karlem Schmidtem-Rottluffem i Fritzem Bleylem założył grupę artystyczną Die Brücke. Nazwa miała oddawać niechęć do establishmentu i panującą w grupie "rewolucyjną" atmosferę.
Artyści skupieni w Die Brücke czerpali inspirację z dzieł wielkich poprzedników – van Gogha, Gauguina, Muncha oraz twórczości prymitywnych malarzy afrykańskich oraz z wysp obszaru Pacyfiku.
Po ukończeniu architektury, Kirchner rozpoczął studia malarskie w Monachium. W tym okresie duże wrażenie wywierał na nim styl Art Nouveau i drzeworyty Dürera. W Monachium styl Kirchnera stał się bardziej wyrazisty dzięki śmielszemu operowaniu barwą, przypominającym Gauguina oraz odważnym pociągnięciom pędzla jak u van Gogha. Tematyka jego prac z tego okresu przypomina drzeworyty Muncha i Dürera.
Po wybuchu I wojny światowej Kirchner zgłosił się na ochotnika do wojska, jednak w 1915 roku załamał się fizycznie i nerwowo. W jednym ze swoich autoportretów przedstawił się bez ręki. Przeprowadził się do sanatorium w pobliżu Frankfurtu, a w roku 1916 wykonał tam pięć fresków. Jego stan zdrowia uległ pogorszeniu w wyniku potrącenia przez samochód, gdy doznał poważnych obrażeń i dwa lata później Kirchner przeprowadził się do Davos w Szwajcarii. Nadal cierpiał na depresję, mimo że zaczął odnosić sukcesy artystyczne – jego prace wystawiane były w Monachium, Hamburgu i w Nowym Jorku.
Kirchner pisał krytyczne recenzje własnych prac skrywając się pod pseudonimem. Przemalowywał starsze z nich i antydatował, aby zasugerować, że wyprzedził nurt fowizmu. Wszystko po to, by wyprzeć się czerpania inspiracji z tego kierunku oraz od artystów z nim związanych. Jego pozycja awangardzisty była zagrożona również przez powstanie kubizmu, choć on sam przez pewien czas malował w manierze kubistycznej. Najbardziej cenione dzieła Kirchnera powstały przed I wojną światową i w większości przedstawiają życie uliczne w Berlinie.
W 1937 prace Kirchnera zostały zaprezentowane na zorganizowanej przez nazistów wystawie zatytułowanej Entartete Kunst (niem. sztuka zdegenerowana). Około 600 jego prac zniszczono na polecenie władz III Rzeszy, co spowodowało kolejne załamanie nerwowe artysty. Rok później Kirchner popełnił samobójstwo.