Estampaż

Z Wikipedii

Estampaż

Nazwa chińska
Hanyu Pinyin	tà běn
Wade-Giles	t'a pen
Spolszczenia	estampaż
Znaki trad.	拓本
Znaki upr.	拓本

Estampaż (fr. estampage) - technika wykonywania odbitek płaskorzeźb i napisów z kamienia lub z brązu za pomocą papieru. Estampaż został wynaleziony w Chinach w czasach dynastii Tang (618-907).

W Chinach od III w. p.n.e. ogłaszano cesarskie edykty m.in. za pomocą kamiennych stel, od II wieku p.n.e. ryto w kamieniu religijne teksty buddyjskie, konfucjańskie i taoistyczne. Dzięki estampażowi ze stel w świątyniach masowo wykonywano odbitki ważnych tekstów na użytek wiernych lub uczonych. Z czasem w ten sposób zaczęto także utrwalać słynne dzieła kaligraficzne.

Początkowo estampaż wykonywano zraszając kamień wodą i odciskając relief albo napis za pomocą cienkiej, higroskopijnej bibuły. Dziś wykonuje się go częściej przyciskając bibułę do kamienia za pomocą worka wypełnionego szmatami nasączonymi czarnym, rzadziej czerwonym tuszem lub farbą.

W czasach dynastii Song (960-1279) odbitki z zaginionych stel stały się pożądanym nabytkiem kolekcjonerskim, a ich wartość zaczęła nieprzerwanie rosnąć. W latach 30. wiele drogocennych estampaży zidentyfikowano jednak jako falsyfikaty.

Uważa się, że to estampaż mógł być inspiracją dla wynalazku druku, który pojawił się w Chinach mniej więcej w tym samym okresie.

[edytuj] Bibiliografia

• R. Temple, Geniusz Chin, Ars Polona, Warszawa, 1994, str. 110
• Wpis w Baidu Baike

[edytuj] Linki zewnętrzne

• http://www.tworzydlo.art.pl/grafika.htm