Eumenes I

Z Wikipedii

Eumenes I (ur. ?, zm. 241 p.n.e.) - władca Pergamonu panujący od 263 p.n.e., z dynastii Attalidów, stryj Attalosa I Sotera.

Eumenes objął władzę po stryju Filetajrosie. Wspierany przez władcę Egiptu Ptolemeusza II Filadelfosa, Eumenes stawił czoło Antiochowi I Soterowi, który postanowił położyć kres samodzielności Pergamonu. Wojna zakończyła się zwycięstwem Eumenesa w bitwie pod Sardes w 262 p.n.e. (lub 261 p.n.e.), co utwierdziło jego niezależność. Potwierdzają to monety Eumenesa, na których znajduje się jego podobizna, podczas gdy jego poprzednik ograniczał się jeszcze do neutralnego wizerunku bóstwa opiekuńczego Pergamonu - Ateny. Eumenes nie przyjął jednak tytułu królewskiego, uczynił to dopiero następny władca, adoptowany przez Eumenesa bratanek, Attalos I Soter.

[edytuj] Bibliografia

• Iwaszkiewicz P., Łoś W., Stępień M. - „Władcy i wodzowie starożytności. Słownik”, WSiP, Warszawa 1998, s. 135, ISBN 83-02-06971-X
• Praca zbiorowa pod redakcją Aleksandra Krawczuka - "Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych", Oficyna Wydawnicza FOGRA, Warszawa 2005, s. 250, 251, ISBN 83-85719-84-9