Europejska Strategia Zatrudnienia

Z Wikipedii

Europejska Strategia Zatrudnienia to zbiór naczelnych zasad i priorytetów ukierunkowujących działania Unii Europejskiej na określone cele w zakresie polityki zatrudnienia. ESZ ma swój początek w Traktacie Amsterdamskim podpisanym przez przywódców krajów ówczesnej piętnastki podczas Szczytu Luksemburskiego w dniach 20-21 listopada 1997.

Powstanie Europejskiej Strategii Zatrudnienia ma swoje uzasadnienie w 15 milionowym bezrobociu w 1997, wzroście gospodarczym nie powodującym zwiększenia zatrudnienia oraz postępującej marginalizacji społecznej osób bezrobotnych. Została oparta na czterech filarach:

• Zatrudnialność - w ramach tego filaru wprowadzono doradztwo zawodowe, ustawiczne kształcenie bezrobotnych, organizowanie kursów podnoszących lub zmieniających ich kwalifikacje tak, aby mieli oni szansę powrotu na rynek pracy.
• Przedsiębiorczość - zainicjowano zmiany w zasadach zakładania działalności gospodarczej, aby dać obywatelom UE swobodę działania i zwiększyć szansę na powstawanie nowych miejsc pracy
• Zdolność adaptacyjna pracowników i pracodawców - filar ten ma na celu propagowanie elastycznych form zatrudnienia, nowoczesnych form zarządzania organizacją, przeprowadzanie szkoleń pracowników w celu podniesienia ich zdolności adaptacyjnych do zmieniającej sie sytuacji rynkowej
• Równość szans - dążenie do aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych oraz zrównanie szans kobiet i mężczyzn na rynku pracy. W obrębie tego filaru postulowano również konieczność przeprowadzania prób pogodzenia życia zawodowego z życiem rodzinnym.

Drugim etapem ewolucji ESZ była jej nowelizacja 22 lipca 2003. Decyzją Rady 2003/578/EC (DzUWE nr L 197/13 z dn. 5.8.2003), nowymi głównymi celami w ramach polityki zatrudnienia UE stały się:

1. pełne zatrudnienie
2. poprawa jakości i produktywności pracy
3. wzmocnienie spójności społecznej i integracji.

Przyjęto również 10 szczegółowych wytycznych, które miały ukierunkować państwa członkowskie na realizację głównych celów:

1. Aktywne i prewencyjne działanie na rzecz bezrobotnych i biernych zawodowo
2. Tworzenie miejsc pracy i przedsiębiorczość
3. Promocja adaptacyjności i mobilności na rynku pracy
4. Promocja rozwoju kapitału ludzkiego i kształcenia ustawicznego
5. Wzrost podaży pracy i promowanie "aktywnego starzenia się"
6. Polityka równości szans kobiet i mężczyzn na rynku pracy
7. Wspieranie integracji i zwalczanie dyskryminacji osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji na rynku pracy
8. Rozwijanie finansowych zachęt do podjęcia pracy
9. Ograniczenie szarej strefy zatrudnienia
10. Zmniejszenie regionalnych zróżnicowań w zatrudnieniu

Europejska Strategia Zatrudnienia musi być przestrzegana przez państwa członkowskie, ponieważ Rada Europejska cyklicznie ocenia postępy każdego z nich we Wspólnym Raporcie Zatrudniania, jednocześnie wytyczając ścieżki działań na przyszłość (Employment Guidelines). Na podstawie tych wytycznych kraje UE są zobowiązane do utworzenia swoich Narodowych Planów Na Rzecz Zatrudnienia (National Action Plan for Employment).

[edytuj] Źródła

Biuletyn Informacji Publicznej, DzUWE nr L 197/13 z 5 sierpnia 2003 r.,