F-dur
Z Wikipedii
F-dur - tonacja muzyczna, oparta na skali durowej, której toniką jest dźwięk f. Zawiera dźwięki: f, g, a, b, c, d, e, choć możliwe są alteracje (podwyższenia chromatyczne.
Pokrewną jej molową tonacją paralelną jest d-moll, jednoimienną mollową - f-moll.
Znane dzieła w tonacji F-dur:
- Ludwig van Beethoven - VI Symfonia Pastoralna, VIII Symfonia
- Johannes Brahms - III Symfonia
Zobacz też: Słowniczek terminologii muzycznej
W czerwonym pierścieniu znajdują się nazwy tonacji durowych, w zielonym - molowych. Teoretycznie istniejące ale nie stosowane w praktyce tonacje enharmoniczne zapisane są drobną czcionką. W zewnętrznym szarym pierścieniu pokazane są odpowiadające danej gamie znaki przykluczowe.