Faustyn Grzybowski

Z Wikipedii

Faustyn Grzybowski (ur. 16 sierpnia 1913 w Mikołajewie k. Dniepropietrowska, zmarł 9 kwietnia 1999 w Białystoku ) – działacz komunistyczny, żołnierz Armii Czerwonej, funkcjonariusz UB.

Syn Filipa i Wincentyny. 1929 ukończył sowiecką szkołę podstawową. Od 1933 członek i aktywista partyjny w organizacji młodzieżowej i WKP(b). Pracował na stanowiskach rachmistrza w kołchozie i sekretarza gminnego we wsi Cariwodar koło Chersonia. 30 października 1935 powołany do służby w Armii Czerwonej, do 1938 służył kolejno jako elew szkoły podoficerskiej 64. Kolejowego Pułku NKWD, a następnie podoficer tej szkoły i podoficer w mieście Czudzuj w Republice Turkmeńskiej. 13 lutego 1938 zdemobilizowany w stopniu podporucznika. W okresie 1938-1941 przewodniczący kołchozu im. Stalina w powiecie chersońskim. 13 sierpnia 1941 ponownie zmobilozowany do Armii Czerwonej, służył do 1943. Dowódca kompanii w 9., a następnie w 51. Armii oraz dowódca kompanii w Przymorskiej Armii m. Sewastopola i kompanii niszczycieli czołgów Południowoukraińskiego Okręgu Wojskowego. Od 7 czerwca 1943 w LWP, początkowo dowódca kompanii rusznic przeciwpancernych w stopniu porucznika. uczestnik bitwy pod Lenino. W kwietniu 1944 skierowany na kurs specjalny do szkoły NKWD w Kujbyszewie i po jego ukończeniu rozpoczął służbę w Resorcie/Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. 13 sierpnia 1944-16 stycznia 1945 kierownik Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Białymstoku, 16 stycznia-30 listopada 1945 kierownik WUBP w Lublinie, a 6 grudnia 1945-15 kwietnia 1948 kierownik WUBP we Wrocławiu. 21 stycznia-9 grudnia 1949 zastępca dyrektora, a 10 grudnia 1949-1 stycznia 1955 dyrektor Departamentu Ochrony Rządu MBP. 1 stycznia 1955-7 września 1956 dyrektor Departamentu VIII Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego.