Filemon (postać biblijna)
Z Wikipedii
Filemon – postać biblijna (I w.) opisana w Liście do Filemona św. Pawła apostoła. Przez Kościół prawosławny zaliczany do grona świętych apostołów (scs. Apostoł Filimon).
Wraz ze świętym apostołem Archipem należeli do grona siedemdziesięciu apostołów. Byli także uczniami i pomocnikami apostoła Pawła. Obaj pojawiają się w liście do Filemona autorstwa apostoła Pawła. List św. Pawła zaadresowany był do chrześcijanina Filemona mieszkańca Frygii. Apostoł wstawia się za zbiegłym niewolnikiem imieniem Onezym należącym do Filemona.
Apostoł Filemon był znamienitym mieszkańcem miasta Kolosy we Frygii, gdzie biskupem miał być Archip Apostoł. Święty Filemon obchodził miasta frygijskie, zwiastując Dobrą Nowinę. Święta Appia, jego żona, przyjmowała w swoim domu wędrowców i chorych, z miłością im usługując. Była wierną pomocnicą męża w głoszeniu Słowa Bożego.
W okresie prześladowań chrześcijan, w czasie rządów cesarza Nerona (54-68 r.), święci apostołowie Archip, Filemon i równa apostołom Appia zostali uwięzieni za głoszenie wiary w Chrystusa. Po torturach, śww. Filemona i Appię zakopano po pas w ziemi i ukamienowano. Archip Apostoł został zarżnięty nożami.
Liturgiczne wspomnienie tego świętego w Kościele prawosławnym przypada na 19 lutego (wraz z apostołem Archipem i równą apostołom Appią), 22 listopada (wraz z apostołem Archipem i równą apostołom Appią) i 4 stycznia (Sobór siedemdziesięciu apostołów).
Zobacz też: Filemon - imię.
Źródło: List do Filemona.
