Fluktuacje kwantowe

Z Wikipedii

Fluktuacje kwantowe to chwilowe zmiany ilości energii w pewnym punkcie przestrzeni. Istnienie kwantowych fluktuacji jest konsekwencją zasady nieoznaczoności.

Zgodnie z energetyczną wersją zależności opisanej przez Wernera Heisenberga:

gdzie: ΔE - fluktuacja energii, Δt - czas trwania fluktuacji, h - stała Plancka, π - liczba Pi.

Zapis ten oznacza, że na krótką chwilę zbliżoną do czasu Plancka zasada zachowania energii może zostać załamana. Objawia się to przez stworzenie wirtualnej pary cząstka-antycząstka. Kreacja wirtualnych cząstek nie prowadzi w większej skali do złamania zasady zachowania energii, bo one natychmiast znikają, jednak pewne efekty ich oddziaływania mogą być obserwowane.

Fluktuacje kwantowe mogą być, według hipotezy inflacji, źródłem pierwotnej struktury Wszechświata. Zgodnie z tą teorią pierwotnie mały obszar przestrzeni został w gwałtownie rozciągnięty do rozmiarów obserwowanego kosmosu. Doprowadziło to do zamrożenia w strukturze przestrzeni nieznacznych kwantowych fluktuacji, które rozciągnęły się do astronomicznych rozmiarów. Dzięki temu Wszechświat nie był całkowicie gładki i mógł poprzez oddziaływanie grawitacyjne stworzyć obserwowane struktury – gwiazdy, galaktyki i gromady galaktyk.

Zobacz też: Efekt Casimira