Foton M-3

Z Wikipedii

Foton-M3
Rakieta nośna	Sojuz-U
Miejsce startu	Bajkonur, Kazachstan
Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji	14 września 2007 (11:00:01 GMT)
Koniec misji	26 września 2007
Wymiary
Masa ładunku użytecznego	400 kg

Foton M-3 – satelita naukowy, wspólne przedsięwzięcie Rosyjskiej i Europejskiej Agencji Kosmicznej. Po 12 dniach orbitowania, na ziemię powróci kapsuła powrotna z eksperymentami, które zostaną poddane ewaluacji. Pod koniec misji, z kapsuły Fotona zostanie odczepiony satelita YES2 z małą kapsuła, "Fotino".

Misja jest nadzorowana poprzez rosyjski ośrodek TsUP, w Korolowie, pod Moskwą. Eksperymenty przygotowane przez ESA są sterowane z ośrodka ESRANGE, pod Kiruną, w Szwecji, wspomagane przez dwie stacje naziemne w Kanadzie.

[edytuj] Konstrukcja

Satelitę stanowi zaadaptowany statek Wostok.

[edytuj] Zasilanie

Podczas powrotu do atmosfery, kapsułę powrotną zasilać będzie 27 ogniw Li-SCh (litowo-siarkowo-chlorowych). Mają one zapewnić zasilanie przez przynajmniej 12 godzin. Napięcie znamionowe, 35V. Pojemność jednego modułu, 30Ah.

[edytuj] Ładunek naukowy

Edukacja
- YES2 - satelita studencki, zbudowany m.in. z udziałem Polaków
- Spaceflight Educational Experiment Kit, SEEK - miniaturowy eksperyment związany z pomiarem przyspieszenia w trakcie startu satelity, będący efektem edukacyjnej współpracy europejskich licealistów - inicjatywy mających zachęcić młodzież do zgłębiania nauk ścisłych
Materiałoznawstwo
- Polizon - zestaw siedmiu eksperymentów badających wzrost kryształów w warunkach mikrograwitacji, przygotowanych przez ESA i DLR. Wielostrefowy (stąd nazwa) układ grzejący pozwala na pracę kilkoma technikami nad kilkoma materiałami, do temperatury 1200ºC
Krystalizacja białek
- GRANADA - badania krystalizacji białek w warunkach nieważkości. W ramach eksperymentu, do kapilar z roztworami białkowymi wpuszczany będzie powoli katalizator, powodujący powolny wzrost kryształów białek. Kapilary przechowywane w reaktorze zostaną po powrocie na ziemię porównane z wynikami identycznego eksperymentu, ale przeprowadzonego na Ziemi, co ma pozwolić poznać rolę grawitacji w procesie wzrostu kryształów
Egzobiologia
- STONE-6/LITHOPANSPERMIA - w ramach tych eksperymentów, w osłonie termicznej kapsuły zostały umieszczone próbki skał zawierające żywe organizmy. W czasie powrotu kapsuły na Ziemię, zostaną one poddane ekstremalnym temperaturom i ciśnieniom. Eksperyment ten ma za zadanie sprawdzić hipotezę panspermii
- Optical Wireless Link for intra-Spacecraft communications, OWLS - eksperyment wykorzystania bezprzewodowej łączności optycznej w wewnętrznej łączności statku kosmicznego. Stanowi część eksperymentu TeleSupport. Urządzenie ustanowi sieć optyczną wewnątrz kapsuły satelity służącej do transmisji danych między TeleSupport a innymi ładunkami
Technologia
- TeleSupport - moduł zajmujący się zbieraniem, obróbką i wymianą informacji między przyrządami naukowymi satelity a Ziemią. Korzysta on z eksperymentu OWLS
- Direct Measurement micro-Accelerometer, DiMAc - eksperyment pomiaru przyspieszenia za pomocą nowoopracowanej techniki. Będzie mierzył, między innymi nieważkość jakiej będą podlegały inne eksperymenty
- TEPLO - eksperyment badający wydajność grzejników i chłodnic nowej konstrukcji, w tym rozkładanych. Technologia ta może w przyszłości pozwolić znacznie ograniczyć masę i złożoność systemów kontroli temperatury statków kosmicznych
Fizyka płynów
- GRADFLEX - badania nielaminarnego przepływu cieczy. Za pomocą metod optycznych eksperyment będzie badał zmiany gęstości dwóch cieczy (jednoskładnikowej i mieszaniny), w których wytworzono gradient temperatury
- Soret Co-efficients in Crude Oil, SCCO - eksperyment badający efekt Soreta (termodyfuzję) w cieczach oleistych i w warunkach nieważkości, na potrzeby badań złóż ropy. W próbce będzie wytwarzany gradient temperatury, aż do momentu uzyskania stabilnego profilu składowych. Następnie cześć gorąca zostanie oddzielona od zimnej, a ich skład zostanie zbadany po powrocie kapsuły na Ziemię. Pozwoli to na zmierzenie zmian w gęstości wywołanych efektem Soreta. SCCO jest wspólnym projektem Europejskiej i Kanadyjskiej Agencji Kosmicznej.
Biologia
- Aquahab - eksperyment ESA i DLR polegający na obserwacji dwóch organizm, Euglena gracilis i Oreochromis mossambicus, w środowisku wodnym bez grawitacji. Badania tych organizmów wykonane po powrocie kapsuły, skupią się na ich motoryce, kształcie i ilości komórek, uszkodzeń DNA bakterii i wzrostu otolitów w rybie
Biobox - składa się z dwóch programowalnych inkubatorów zawierających pięć eksperymentów z biologii komórkowej. Trzy z nich (Obadis, Osteogene, Oclast) będa badały wpływ nieważkości na komórki wzrostowe kośćca (osteoblasty) i komórki degradacji kośćca (osteoklasty). Czwarty eksperyment (Radcells) będzie badał wpływ promieniowania na fibroblasty skóry. Piąty, Connect, będzie badał wpływ promieniowania na ekspresję genów w fibroblastach
Eristo/Osteo - dwa zestawy identycznych eksperymentów zaprojektowanych przez ESA i CSA. Każdy zestaw to dwa inkubatory z czterema tacami próbek w środowisku o kontrolowanej temperaturze. Jeden zestaw, Eristo, należy do ESA. Drugi, Osteo, do CSA. Oba będą badały problem utraty masy kostnej, osteoporozy, u astronautów, i innych chorób układu mięśnio-szkieletowego
Freqbone - eksperyment mający zbadać możliwość zahamowania zaniku masy kostnej u astronautów za pomocą wzbudzania w kościach słabych drgań o bardzo wysokiej częstotliwości
BIOPAN - 10 eksperymentów dotyczących egzobiologii i dozymetrii. Umieszczono je na zewnętrznej powierzchni satelity. Próbki zostaną automatycznie wystawione na działanie promieniowania przestrzeni kosmicznej, gdy satelita znajdzie się już na orbicie. Przed powrotem do atmosfery, próbki zostaną na powrót zabezpieczone