Fra Angelico
Z Wikipedii
Fra Angelico, właściwie Guido di Pietro da Mugello (ur. ok. 1387, w pobliżu Florencji – zm. 18 lutego 1455, w Rzymie) – włoski malarz religijny wczesnego renesansu, dominikanin, błogosławiony Kościoła Katolickiego. Oprócz obrazów temperowych malował także freski i miniatury. Podejmował tylko tematy religijne.
W wieku ok. 20 lat wstąpił do klasztoru w Fiesole i przybrał imię Giovanni da Fiesole. Malarstwa uczył się we Florencji, prawdopodobnie u Masolina, od którego przejął tzw. styl "ozdobny" cechujący się zamiłowaniem do dekoracyjności, linearyzmu i czystych barw. Takie cechy posiada jego wczesne dzieło - poliptyk dla klasztoru San Domenico w Fiesole z przedstawieniem Madonny na tronie w otoczeniu świętych. Dzieło to zostało przemalowane przez Lorenza di Credi ok. 1500 r. W swojej późniejszej twórczości artysta starał się uwolnić od wpływu gotyku dążąc do uproszczenia i monumentalności.
W 1438 Fra Angelico rozpoczął prace w klasztorze San Marco we Florencji. W ciągu około 12 kolejnych lat ozdobił freskami 40 cel zakonnych. Malowidła te przedstawiają narodziny, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. W 1445, na prośbę papieża Eugeniusza IV malarz przybył do Rzymu i dwa lata później rozpoczął prace w kaplicy Mikołaja V w Watykanie i w katedrze w Orvieto. W 1450 opuścił Rzym i wrócił do Fiesole, gdzie został wybrany przeorem klasztoru. Jednak po 4 latach znów udał się do Rzymu, tym razem na zaproszenie papieża Mikołaja V i tam umarł.
Jego grobowiec znajduje się w rzymskiej bazylice Santa Maria sopra Minerwa. Został beatyfikowany przez Jana Pawła II i ogłoszony patronem artystów, zwłaszcza malarzy.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Fra Angelico, z serii Wielcy Malarze (nr 32), wyd. Eaglemoss Polska, 2002, ISBN 83-87664-32-4.
- Waźbiński Zygmunt, Malarstwo quattrocenta, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1972.
