Fryderyk IV (palatyn reński)
Z Wikipedii
Fryderyk IV Sprawiedliwy, niem. Friedrich Der Aufrichtige, fr. Frédéric IV le juste (5 marca 1574 - 19 września 1610) - elektor Palatynatu Reńskiego w latach 1583-1610. Jedyny syn, który przeżył dzieciństwo, Ludwika IV, elektora Palatynatu Reńskiego, i Elżbiety Heskiej.
Urodził się w Amberg w 1574, a jego ojciec zmarł w październiku 1583. Fryderyk został nowym palatynem, ale regencję sprawował jego wuj - Jan Kazimierz, żarliwy Kalwin. Kalwiński matematyk i astronom - Bartholemaeus Pitiscus służył na dworze jako nauczyciel Fryderyka, a następnie został tamtejszym kaznodzieją. W styczniu 1592 Fryderyk odzyskał całkowita kontrolę nad Palatynatem, bowiem zmarł Jan Kazimierz - jego wuj. Fryderyk kontynuował antykatolicka politykę swojego wuja i w 1608 został dowódcą Protestanckiego sojuszu wojskowego znanego jako Unia Protestancka.
[edytuj] Małżeństwo i potomstwo
W 1593 poślubił Ludwikę Julianę Orańską, córkę Wilhelma I Milczka, stadhoudera Oranii, Charlotty Burbon. Para miała 8 dzeci:
- Luise Juliane (1594-1640), od 1612 żonę Jana II von Pfalz-Zweibrücken,
- Katharina Sofie (1595-1626),
- Fryderyk V, elektor Palatynatu (1596-1632), od 1613 męża Elżbiety Stuart,
- Elisabeth Charlotte (1597-1660), od 1616 żonę Jerzego Wilhelma, elektora Brandenburgii,
- Anna Eleonore (1599-1600),
- Ludwig Wilhelm (1600-1600),
- Moritz Christian (1601-1605),
- Ludwig Philipp von Pfalz-Simmern-Kaiserslautern (1602-1655).
W 1619 jego syn - Fryderyk V, elektor reński, został królem Węgier podczas wojny trzydziestoletniej, i znany jest jako Zimowy Król. Fryderyk IV zmarł w Heidelberg.
Poprzednik Ludwik IV |
Elektor Palatynatu 1583-1610 |
Następca Fryderyk V |