Górzyca (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii


Górzyca
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	gryficki
Gmina	Gryfice
Położenie	53° 58' 41'' N 15° 14' 13'' E
Liczba mieszkańców (2004) • liczba ludności	234
Strefa numeracyjna (do 2005)	91
Kod pocztowy	72-300 (Gryfice)
Tablice rejestracyjne	ZGY
SIMC10	0775787
Położenie na mapie Polski Górzyca

Górzyca – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w północno - wschodniej części gminy Gryfice. Przez środek wsi przechodzi droga wojewódzka nr 109.

We wsi znajduje się szkoła podstawowa do której uczęszczają dzieci także z okolicznych wiosek. Młodzież jest dowożona do Gimnazjum nr 1 w Gryficach. Wieś posiada własną jednostkę Ochotniczej Straży Pożarnej, obsługującą nie tylko swoje sołectwo. W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Górzyca Reska (oddalona 1km od centrum wsi).

Przez wioskę przechodzi czarny szlak rowerowy (Brojce→Cerkwica).

Kościół parafialny

[edytuj] Kościół

Obiektami chronionymi w miejscowości jest cmentarz oraz kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, zbudowany z cegły w XIX wieku. Poświęcony został ponownie 8 grudnia 1946 roku. Z kościoła w Górzycy pochodzi średniowieczny tryptyk (z 1480 r.), który aktualnie znajduje się w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Gryficach na bocznej ścianie w nawie południowej. Parafia w Górzycy została erygowana 14 sierpnia 1977 roku.^[1]

[edytuj] Rys historyczny

Wieś była wymieniana już w dokumencie z 1224 roku. Jej nazwa uległa przekształceniom: Gutirz, Gorke, Goerke (1618 r.), Gorcke (1634 r.), Gorke (do 1945 r.). W 1302 roku Górzycę kupili premonstratensi z klasztoru w Białobokach. Natomiast w dokumencie z 1309 roku jako wasal tegoż klasztoru wymieniony był Otto Zarnsdof. W 1337 roku premonstatensi ofiarowali Górzycę kościołowi mariackiemu w Gryficach.

Pierwsze wzmianki o szkole w Górzycy pochodzą z 1791 roku. W 1802 roku nastąpiła parcelacja, w wyniku jej powstało kilkanaście zagród chłopskich oraz niewielki (niecałe 200 ha) folwark. Majątek ten pierwotnie był własnością skarbową, a od poł. XIX wieku prywatną. Od początku XX wieku do 1945 roku własność rodziny Zimmerów.

W okresie powojennym używano nazw przejściowych: Grusza, Górka.^[1]

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

[edytuj] Układ wsi

Pierwotne założenia owalnicowe, zdestruowane w konsekwencji założenia folwarku, kiedy to wieś przechodziła formę wielodrożnicy, z dwoma krzyżującymi się drogami. W części wschodniej zlokalizowany był folwark, w centrum przy skrzyżowaniu dróg kościół wraz z cmentarzem. Pozostała cześć wsi to zabudowa chłopska, z czworobocznymi zagrodami z budynkami bramnymi i szerokofrontowymi chałupami usytuowanymi w głębi siedlisk. Na wschód od kościoła na dawnym na wsi niewielkie oczko wodne w początku XX wieku na wschód od wsi powstaje przystanek kolejowy, dworzec oraz budynek mieszkalny. Układ współczesny w dużym stopniu posiada wszystkie elementy. Zmieniona jest funkcja dawnego folwarku podzielona pomiędzy indywidualnych rolników.