Gambit łotewski

Z Wikipedii

Gambit łotewski – debiut szachowy, oznaczony kodem ECO C40, powstający po posunięciach:

• 1.e4 e5
• 2.Sf3 f5

Otwarcie to znane było przynajmniej od początku XVII wieku i nazywane "obroną Greco", który dzięki niemu osiągnął znaczne sukcesy. W latach trzydziestych analizował je łotewski mistrz, Karlis Betinš (jego nazwisko nosi jeden z wariantów gambitu), dzięki jego pracy szachiści łotewscy wygrali tematyczny mecz korespondencyjny Ryga - Sztokholm w stosunku +3=2, po tym sukcesie FIDE nadała otwarciu obecną nazwę. Gambit łotewski grywany był przez silnych szachistów, wkrótce też znaleziono drogi do uzyskania białymi dużo lepszej pozycji, wykorzystując fakt, że dążenie do jak najwcześniejszego przechwycenia inicjatywy przez czarne nie jest poparte odpowiednim rozwojem figur. Białe mogą grać 3.S:e5 Hf6 (3 ..Sc6!? być może daje lepsze szanse, także jednak nie cieszy się dobrą opinią) 4.Sc4 (nieco słabsze jest 4.d4 d6 5.Sc4 f:e4 i przewaga białych ulega pewnemu zmniejszeniu) f:e4 5.Sc3 Hf7 6.d4 z wyraźną przewagą, odczuwalną przewagę daje także 3.e:f5 d6 (3 ..e4) 4.d4. Spowodowało to niemal całkowite zapomnienie gambitu który dzisiaj, pomimo swej niepoprawności może spowodować zaskoczenie grającego białymi.