Genadiusz Mnich

Z Wikipedii

Genadiusz Kostromski i Lubimogradzki, mnich (scs. Prepodobnyj Giennadij Kostromskoj i Lubimogradskij), święty Kościoła prawosławnego.

[edytuj] Hagiografia

Urodził się na początku XVI w. w Mohylewie w litewskiej rodzinie bojarskiej.

Grzegorz (świeckie imię mnicha) od młodości był bardzo bogobojny. Często uczestniczył w nabożeństwach i wyjątkowo surowo przestrzegał postów. Pewnego razu w tajemnicy przed rodzicami opuścił dom i udał się do Moskwy. Tam poznał młodzieńca Teodora, który podobnie jak on pragnął zostać mnichem. Razem poszli na północ w poszukiwaniu pustelni. Najpierw przebywali u św. Aleksandra Swirskiego, który błogosławił Grzegorza, aby udał się do św. Korneliusza Komelskiego. U jego boku, poznając trudy życia mniszego, mieszkał przez wiele lat. On też, jako ojciec duchowy, przyjął od Grzegorza śluby zakonne i nadał imię Genadiusz. Będąc już w podeszłym wieku, św. Korneliusz wraz z Genadiuszem założył monaster (nazwany Genadiuszowym) w głębi Puszczy Kostromskiej. Jego pierwszym przełożonym został sam Genadiusz. Żyjąc w modlitwie i pracy (szczególnie lubił pisać ikony), otaczał się coraz liczniejszą rzeszą uczniów. Za swe trudy święty otrzymał od Boga dar uzdrawiania oraz przewidywania przyszłości.

Genadiusz zmarł 23 stycznia 1565 r. i został pochowany w założonej przez siebie wspólnocie. Gdy w 1644 r. na miejscu drewnianej cerkwi Przemienienia Pańskiego zaczęto budować kamienną, otwarto jego grób. Stwierdzono wówczas, że ciało mnicha nie uległo rozkładowi. W tym samym roku zaliczono go do grona świętych.

Święty wpominany jest liturgicznie 23 stycznia i 23 maja (Sobór świętych rostowsko-jarosławskich).

[edytuj] Ikonografia

W ikonografii święty przedstawiany jest w tradycyjny sposób, niczym szczególnym nie wyróżnia się od innych świętych mnichów. Ma średniej długości, jasnokasztanową brodę (na niektórych wyobrażeniach również długie, spadające na ramiona włosy) i czarny mniszy habit. Jedną rękę ma złożoną na piersi, w drugiej trzyma czotki. Na niektórych ikonach trzyma rozwinięty zwój ze słowami pouczenia. [1] [2] [3]