Geometria wykreślna

Z Wikipedii

Geometria wykreślna to powstały pod koniec XVIII w. dział geometrii zajmujący się sposobami przedstawiania figur przestrzennych na płaszczyźnie. W odróżnieniu od geometrii teoretycznej jest nauką stosowaną, użyteczną w wielu dziedzinach techniki. Z niej wywodzi się m.in. rysunek techniczny maszynowy.

Obrazowanie figur przestrzennych możliwe jest dzięki rzutom Monge'a. Ich idea polega na przedstawieniu przestrzeni trójwymiarowej z dwóch różnych kierunków widzenia (rzutowania). Dzięki temu położenie obiektów geometrycznych takich jak punkt i większości prostych staje się jednoznaczne i możliwe do odwzorowania na kartce papieru.

Najczęściej stosowane są rzuty prostokątne (kierunek rzutowania jest prostopadły do rzutni) i prostopadłe (kierunki rzutowania są prostopadłe względem siebie). Tak uzyskane rzuty umownie nazywa się widokiem z góry i widokiem z boku. Możliwe jest wprowadzanie dodatkowych rzutni, o dowolnym usytuowaniu w celu ułatwienia, bądź przeprowadzenia konstrukcji.

Przykład konstrukcji przestrzennej przy użyciu rzutów Monge'a (widoczny jeden z rzutów)