George FitzRoy, 1. książę Northumberland

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Adnotacja: marzec 2008.

George FitzRoy (ur. 28 grudnia 1665 w Oksfordzie, zm. 28 czerwca 1716 w Epsom), trzeci i najmłodszy nieślubny syn króla Anglii i Szkocji Karola II i Barbary Palmer. 1 października 1674 r. został mianowany hrabią Northumberland, wicehrabią Falmouth i baronem Pontefract. 6 kwietnia 1683 r. otrzymał tytuł księcia Northumberland.

Urodził się w oksfordzkim Merton College. W 1682 r. udał się z tajną misją do Wenecji. Po powrocie w 1684 r. został kawalerem Orderu Podwiązki (8 kwietnia). Latem tego samego roku walczył jako ochotnik po stronie francuskiej podczas oblężenia Luksemburga. W 1687 r. został dowódcą 2 regimentu gwardii konnej. W 1688 r. został Lordem Bedchamberem króla Jakuba II. W 1701 r. został konstablem zamku Windsor i Lordem Namiestnikiem Surrey. W 1712 r. został dodatkowo Lordem Namiestnikiem Berkshire. W 1703 r. został pułkownikiem Królewskiego Regimentu Konnego. 10 stycznia 1710 r. otrzymał stopień generała-porucznika. 7 kwietnia 1713 r. został pasowany na członka Prywatnej Rady.

15 marca 1686 r. poślubił Catherine Wheatley (przed 1671 - 25 maja 1714), córkę Roberta Wheatley'a. Catherine nie spodobała się jednak księciu. Podobno Northumberland razem ze swoim bratem, księciem Grafton, wysłał ją na kontynent, do angielskiego konwentu w Gandawie. Po śmierci Catherine, Northumberland ożenił się ponownie (10 marca 1715 r.) z Mary Dutton (przed 1700 - 27 sierpnia 1738), córką Henry'ego Duttona.

Northumberland zmarł nagle w Epsom w 1716 r. Został pochowany w opactwie westminsterskim 11 lipca 1716 r. Nie pozostawił po sobie legalnego potomstwa. Wraz z jego śmiercią wygasły wszystkie jego tytuły.

Poprzednik -

Hrabia Northumberland 1674-1716

Następca -

Poprzednik -

Książę Northumberland 1683-1716

Następca -