Germanowy tranzystor stopowy
Z Wikipedii
Germanowy tranzystor stopowy to germanowy tranzystor warstwowy wykonany z cienkiej płytki słabo domieszkowanego germanu będącego bazą z wtopionymi po przeciwnych stronach kulkami metalu w temperaturze około 550 °C. Wtopienie metalu zmienia typ półprzewodnika na przeciwny, tworząc obszary emitera i kolektora.
[edytuj] Typy
Tranzystor typu p-n-p powstawał przez wtopienie kulek z indu z domieszką galu w płytkę półprzewodnika typu n.
Tranzystor typu n-p-n powstawał przez wtopienie kulek z ołowiu z domieszką antymonu w płytkę półprzewodnika typu p.
[edytuj] Parametry
- Moc: od kilkudziesięciu mW do kilkunastu W
- częstotliwość graniczna:
- kilkanaście Mhz - tranzystory małej mocy
- kilkadziesiąt khz - tranzystory dużej mocy.
[edytuj] Historia
Germanowy tranzystor stopowy był pierwszym typem tranzystorów produkowanych na skalę przemysłową. W Polsce produkowła je Tewa. Pierwszymi polskimi tranzystorami stopowymi, produkowanymi seryjnie, były: TG1 przeznaczony dla celów wojskowych, oraz jego wersja nie spełniająca warunĸów odbiorczych sprzedawana na rynku cywilnym jako TG2.
