Gian Gastone de' Medici

Z Wikipedii

Gian Gastone de' Medici, Jan Gaston Medyceusz (ur. 24 maja 1671, zkm. 9 lipca 1737) – wielki książę Wielkiego Księstwa Toskanii w latach 1723-1737. Był ostatnim władcą Toskanii z dynastii Medyceuszy, po nim pretensje do księstwa przejął dom Habsbursko-Lotaryński.

Jan Gaston urodził się we Florencji, stolicy księstwa. Jego ojcem był poprzedni książę – Cosimo III de' Medici, a matką Małgorzata Ludwika Burbon, córka Gastona, księcia Orleanu. Jego siostra Anna Maria Ludwika usilnie próbowała zaaranżować małżeństwo brata. Jej chęci były jak najlepsze, spowodowały jednak, że brat z przekory zaczął wcześnie przejawiać homoseksualne skłonności. Typowana na małżonkę następcy tronu Anna Maria Franciszka, córka księcia Sachsen-Lauenburg zgodziła się pod przymusem ojca Jana Gastona – księcia Kosmy i palatyna reńskiego Jana Wilhelma, po którego bracie była wdową. Ślub odbył się w Düsseldorfie w roku 1697. Żona wolała polować w sym zamku w Reichstadt, niż przebywać z mężem, więc Jan Gaston poświęcił się podróżom i sztuce, której był miłośnikiem. Odwiedził Hamburg, gdzie poznał Georga Friedricha Haendla, odwiedził Paryż i Pragę. Gdy powrócił do Florencji jego ojciec był umierający.

Jan Gaston został władcą Toskanii (1723) w wieku 57 lat. Mimo wielu reform, jakie przedsięwziął, jego kraj chylił sie ku upadkowi. Zwalczał polityczne wpływy Kościoła i zmniejszył restrykcje wymierzone w Żydów. Z powodu nieregularnego trybu życia (pijaństwo) książę stał się przedwcześnie otyłym, zniedołężniałym człowiekiem. Bardzo często był pijany, m.in. na przyjęciu, jakie zorganizowała wdowa po jego bracie Jolanta Bawarska (1673-1731). W roku 1730 zwichnął sobie nogę w kostce i z rzadka opuszczał łóżko. Ponieważ nie miał potomków, jeszcze za jego życia mocarstwa europejskie postanowiły nadać jego władztwo Habsburgom.

[edytuj] Źródła

• Franco Cesati, The twillight of the dynasty in Monica Fintoni, Andrea Paoletti: The Medici: Story of a European Dynasty. La Mandragora s.r.l., 131-132, 2005
• Christopher Hibbert, "The last of the Medici", The Rise and Fall of the House of Medici. Penguin Books, London 1979
• W. Dean & J. M. Knapp, Handel's Operas 1704-1726, Clarendon Press Oxford, 1996