Gieorgij Popow

Z Wikipedii

Gieorgij Michajłowicz Popow (ros. Георгий Михайлович Попов) – polityk i dyplomata radziecki, Rosjanin. Urodzony w 15 września 1906 w Moskwie, zmarły 14 stycznia 1968 tamże.

Członek Komsomołu od 1919. W latach 1921-1922 uczęszczał do szkoły elektromechanicznej w Tambowie. Członek WKB (b)/KPZR od 1926. W latach 1926-1928 pracownik Komsomołu. Od 1928 pracował w Centralnym Instytucie Pracy i w fabryce lotniczej w Moskwie. W 1938 ukończył wydział budowy maszyn Akademii Przemysłowej

Od 1938 w aparacie KPZR, początkowo na stanowisku instruktora Wydziału Organizacyjnego. Od listopada tego samego roku drugi sekretarz Moskiewskiego Komitetu Miejskiego. W lecie 1941 kierował budową umocnień obronnych o obłastiach smoleńskiej, orłowskiej i kalinińskiej, uczestniczył w kierowaniu obroną Moskwy.

Członek Komitetu Centralnego KPZR w latach 1941-1952. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR drugiej kadencji (1946-1950). W okresie 1939-1941 i 1952-1956 kandydat na członka KC KPZR. Od 1945 do 1949 pierwszy sekretarz Moskiewskiego Komitetu Miejskiego KPZR. Członek i sekretarz Biura Organizacyjnego KC KPZR, od 18 marca 1946 do 16 grudnia 1949 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Moskiewskiej Rady Miejskiej. Kierował przygotowaniami do obchodów 800-lecia Moskwy w 1947. Usunięty ze stanowisk w Moskwie m.in. w związku z anonimowym listem do Stalina i oskarżeniami o "ignorowanie politycznych aspektów pracy" oraz "odchylenie administracyjno-gospodarcze".

W latach 1950-1951 minister budownictwa miejskiego ZSRR a następnie minister przemysłu maszynowego rolnictwa. W okresie 1951-1953 dyrektor fabryki w mieście Kujbyszew. W latach 1953-1954 ambasador ZSRR w PRL, następnie na kierowniczych stanowiskach w gospodarce. W okresie 1959-1965 dyrektor fabryki we Władimirze. Od 1965 na emeryturze.