Gigantyzm

Z Wikipedii

	Akromegalia i gigantyzm przysadkowy
(Acromegalia et gigantismus pituitaris)
ICD-10:	E22.0
E22.0.0 {{{X.0}}}
E22.0.1 {{{X.1}}}
E22.0.2 {{{X.2}}}
E22.0.3 {{{X.3}}}
E22.0.4 {{{X.4}}}
E22.0.5 {{{X.5}}}
E22.0.6 {{{X.6}}}
E22.0.7 {{{X.7}}}
E22.0.8 {{{X.8}}}
E22.0.9 {{{X.9}}}

Anna Haining Bates z rodzicami

Gigantyzm - ogromne rozmiary ciała na skutek nadmiernego wzrostu całego kośćca i masy tkanek, mocno przekraczającego normy dla danej rasy.

U ludzi, gigantyzm jest chorobą objawiającą się nadmiernym wzrostem ciała (powyżej 97 centyla dla danej populacji). Wyróżnia się dwie zasadnicze odmiany gigantyzmu: gigantyzm przysadkowy i gigantyzm eunuchoidalny. Nadmierny wzrost może być też objawem innych chorób, jak: zespół Marfana, zespół Beckwitha i Wiedemanna, zespół Sotosa.

[edytuj] Gigantyzm przysadkowy

Przyczyną gigantyzmu przysadkowego jest nadczynność w wydzielaniu hormonu wzrostu przez przysadkę mózgową spowodowane gruczolakiem przysadki lub powstałe na skutek nadmiernego pobudzania przysadki przed podwzgórzowy hormon GHRH. Wzrastanie jest równomierne a wiek kostny prawidłowy. Niekiedy obserwuje się delikatne cechy akromegalii. Często pierwszym zauważonym objawem jest ubytek bocznego pola widzenia, spowodowany uciskiem gruczolaka na nerwy wzrokowe w okolicy skrzyżowania nerwów wzrokowych. W skrajnych przypadkach może dojść do zaniku nerwu. W diagnostyce stosowane jest oznaczanie profilu wydzielania hormonu wzrostu, poziomu IGF-I oraz w przypadku podejrzenia gruczolaka, badanie przy użyciu rezonansu magnetycznego okolicy podwzgórzowo-przysadkowej.

[edytuj] Gigantyzm eunuchoidalny

Gigantyzm eunuchoidalny jest spowodowany niedoborem hormonów płciowych. Przyczyną nadmiernego wzrostu jest opóźnione kostnienie chrząstek nasadowych spowodowane obniżonym poziomem estrogenów, które są głównym czynnikiem wpływającym na ich mineralizację. Nadmierny wzrost objawia się późno. Wiek kostny jest opóźniony. Opóźnione jest również dojrzewanie płciowe.

U zwierząt gigantyzm gatunkowy jest wyrazem adaptacji do warunków środowiskowych. Cecha utrwaliła się na drodze doboru naturalnego, gdzie wielkość była czynnikiem chroniącym przed drapieżnikami.