Giuseppe Mazzini
Z Wikipedii
Giuseppe Mazzini (ur. 22 czerwca 1805 w Genui, zm. 10 marca 1872 w Pizie) – dziennikarz, włoski demokrata i bojownik o wolność razem z Garibaldim w ramach Risorgimento. Uważano go za reprezentanta "Europy narodów" w walce z "Europą monarchów".
Zwany był "konspiratorem doskonałym", całe życie poświęcił idei wyzwolenia narodów i ludów Europy, we Włoszech został obdarowany mianem "ojca Ojczyzny". Był autorytetem moralnym dla kolejnych pokoleń spiskowców. W 1830 został aresztowany, a po kilku miesiącach więzienia udał się na emigrację do Szwajcarii, a następnie Anglii, gdzie się spotkał z Lajosem Kossuthem. Później powrócił do Włoch (do Pizy) pod przybranym nazwiskiem. Jako niezłomny republikanin nie uznał Królestwa Włoskiego. "Zwycięski rewolucjonista przestaje być rewolucjonistą" - ostrzegał. Sam nigdy nie przestał być rewolucjonistą.
Mazzini należał do masonerii. Utrzymywał ścisłe kontakty z Albertem Pike'iem, również masonem, który z kolei dążył do rozłamu Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Razem z Giuseppem Garibaldim stanął na czele ogólnowłoskiego powstania, które wybuchło w ramach Wiosny Ludów. Powstańcy, pod hasłem zjednoczenia ziem włoskich, rozpoczęli walkę o wyzwolenie spod panowania austriackiego. Poparcia udzielił im Karol Albert - władca Piemontu (Królestwa Sardynii), lecz jego wojska zostały pokonane przez Austriaków pod Novarą. Powstanie zostało stłumione przez wojska austriackie (na północy Włoch) i francuskie (w Państwie Kościelnym).
[edytuj] Polonica
Mazzini wspierał polski ruch narodowowyzwoleńczy. Przyjaźnił się ze Stanisławem Worcellem.
