Giuseppe w Warszawie

Z Wikipedii

Giuseppe w Warszawie
Oryginalny tytuł	Giuseppe w Warszawie
Gatunek	komedia wojenna
Kraj produkcji	Polska
Język	pl, it
Główne role	Elżbieta Czyżewska Antonio Cifariello Zbigniew Cybulski Andrzej Gawroński Zdzisław Maklakiewicz
Data premiery	7 sierpnia, 1964
Czas trwania	99'
Produkcja
Reżyseria	Stanisław Lenartowicz
Scenariusz	Jacek Wejroch
Muzyka	Wojciech Kilar
Zdjęcia	Antoni Nurzyński
Scenografia	Jan Grandys
Kostiumy	Janina Koźmińska
Montaż	Halina Nawrocka
Produkcja	Zespół Filmowy "Kadr"

Giuseppe w Warszawie, polski film fabularny zrealizowany w 1964 r. przez Stanisława Lenartowicza. Komedia wojenna.

[edytuj] Wystąpili

i inni

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Giuseppe Santucci, włoski żołnierz jedzie z frontu wschodniego na urlop. W Polsce na pociąg, którym jechał, napadają partyzanci, a on ucieka do lasu. Następnego dnia wsiada do pociągu osobowego gdzie poznaje Marię. Gdy pociąg dojeżdża do Warszawy robi się zamieszanie ponieważ Niemcy urządzają łapankę. Włoski żołnierz spostrzega, że ktoś ukradł mu jego pistolet maszynowy Beretta. Podejrzewając Marię, która wcześniej chciała kupić od niego broń żąda aby mu go oddała. Nie mogąc dojść do porozumienia trafia wreszcie do jej mieszkania. Tam poznaje brata Marii Staszka, który nie lubi konspiracyjnych zajęć siostry i trzyma się od nich z daleko malując obrazy. Nie mogąc dostać się do koszar bez broni Santucci oświadcza, że póki Maria nie odda mu broni będzie mieszkać z rodzeństwem. Mieszkając pod jednym dachem z Polakami Giuseppe poznaje życie w okupowanej Warszawie i zajęcia ruchu oporu. Chcąc przypodobać się Marii Włoch kilka razy kradnie broń Niemcom. Jego mundur pozwala też jemu i Staszkowi unikać łapanek. Dopiero po kapitulacji Włoch Niemcy aresztują Staszka przebranego we włoski mundur. Jednak dzięki nawiązaniu znajomości z więziennym strażnikiem i obietnicy pohandlowania z nim bronią na ulicach Warszawy Staszkowi udaje się uciec, wcześniej zdobywając broń na kilkunastu Niemcach i wywołując przez to strzelaninę między samymi okupantami. Uciekając przed goniącymi Staszka Niemcami rodzeństwo i Włoch dołączają do oddziału partyzantów. Tam Santucci odnajduje wreszcie swój pistolet maszynowy i wraz z partyzantką stacza potyczkę z Niemcami.

Film kończy scena gdy Giuseppe idzie plażą w rodzinnych stronach.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.