Gleb Panfiłow
Z Wikipedii
Gleb Anatoljewicz Panfiłow (ros.Глеб Анатольевич Панфилов, ur. 21 grudnia 1934 w Magnitogorsku) – rosyjski reżyser i scenarzysta filmowy związany z wytwórniami Lenfilm i Mosfilm. Jego twórczość była nagradzana na festiwalach filmowych w Berlinie, Cannes Locarno, Moskwie i Wenecji. Mąż rosyjskiej aktorki Inny Czurikowej.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Po ukończeniu inżynierskich studiów chemicznych pracował początkowo w wyuczonym zawodzie w zakładach w Swierdłowsku. Pod wpływem Lecą żurawie w reżyserii Michaiła Kałatozowa zaczął interesować się filmem. Konsekwencją tych zainteresowań były pierwsze, nagradzane na konkursach, amatorskie dokumenty jego autorstwa. W 1963 roku rozpoczął Wyższe Reżyserskie Kursy na Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii w Moskwie.
Po ich ukończeniu wiąże się z wytwórnią Lenfilm dla której zrealizował w roku 1967 debiutancki film Trzeba przejść przez ogień, pisząc do niego scenariusz wraz z Jewgienijem Gabriłowiczem. Obraz opowiadający o rosyjskiej wojnie domowej zdobył uznanie, również poza Związkiem Radzieckim co zaowocowało Grand Prix na Festiwalu Filmowym w Locarno w 1969. Na tym samym festiwalu nagrodę dla najlepszej aktorki zdobyła występująca w Trzeba przejść przez ogień Inna Czurikowa, prywatnie żona reżysera. Będzie ona regularnie występować w kolejnych obrazach Panfiłowa.
Drugim filmem reżysera był zrealziowany w 1970 Początek, którego scenariusz był również efektem współpracy z Jewgienijem Gabriłowiczem. Obraz opowiadający historię robotnicy wcielającej się w role Joanny ďArc na potrzeby realizowanego przez fabrykę filmu, wyróżnił się umiejętnym połączeniem wątków dramatycznych z komediowymi. Walory filmu zostały docenione na XXII Festiwalu Filmowym w Wenecji gdzie przyznano mu nagrodę Srebrnego Lwa św. Marka. Stale obecny w filmach Panfiłowa wątek kobiecy znalazł się również w kolejnym filmie pt. Proszę o głos z 1975 roku. Scenariusz, napisany samodzielnie przez reżysera opowiadał historię kobiety obejmującej stanowisko mera miasta.
W roku 1979 stworzył Temat będący komentarzem reżysera na temat ograniczeń nakładanych przez państwową biurokrację, ograniczających kreatywność artystów. Film spotkał się z ostrą reakcją radzieckiej cenzury, która wstrzymała jego dystrybucję do roku 1986. Obraz zdobył uznanie światowej krytyki co zaowocowało przyznaniem mu na Festiwalu Filmowym w Berlinie w 1987 nagród: Złotego Niedźwiedzia, nagrody FIPRESCI i nagrody CIDALC.
W roku 1981 rozpoczął pracę dla wytwórni Mosfilm. Pierwszym filmem zrealizowanym dla niej przez Panfiłowa była Walentyna, ekranizacja sztuki A. Wampiłowa pt. Zeszłego lata w Czulimsku. Rozpoczęła ona serię adaptacji realizowanych przez reżysera. Kolejną była Wassa z 1983 na podstawie sztuki Maksima Gorkiego Wassa Żeloznowa. Obraz przedstawiający upadek silnej jednostki, został nagrodzony Złotym Medalem na XII MFF w Moskwie. W roku 1989 zekranizował Hamleta Williama Shakespeare'a oraz powieści Maksima Gorkiego. Ekranizacja powieści Gorkiego pt. Matka została nominowana do Złotej Palmy w Cannes, i przyniosła reżyserowi nagrodę na tym festiwalu za największy wkład artystyczny. W roku 2000 Panfiłow reżyseruje obraz Carska rodzina Romanowych , do którego scenariusz tworzy wraz z Inną Czurikową.
[edytuj] Filmografia (wybór)
- 1967 - Trzeba przejść przez ogień (В огне брода нет )
- 1970 - Początek (Начало)
- 1975 - Proszę o głos (Прошу слова)
- 1979 - Temat (Тема)
- 1981 - Walentyna
- 1983 - Wassa
- 1989 - Matka
- 1989 - Hamlet
- 2000 - Carska rodzina Romanowych
[edytuj] Bibliografia
- Jelena Bauman, Rostisław Jurieniew - Mała Encyklopedia Kina Radzieckiego, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987
- Sandra Brennan Gleb Panfilov na http://movies2.nytimes.com
