Gonarch

Z Wikipedii

Gonarch - fikcyjne stworzenie z gry Half-Life. Podczas gry Gordon Freeman spotyka tylko jednego przedstawiciela tego gatunku. Ma to miejsce w rozdziale "Gonarch's Lair" na obrzeżach świata Xen i ma charakter przedłużającej się walki z bossem w końcowej fazie gry.

[edytuj] Charakterystyka

Niewiele wiadomo o cyklu życia tego gatunku. Pewne jest jedynie, że postać Gonarcha jest ostatnią fazą rozwoju headcrabów i niewiele z nich osiąga ten etap życia. Gonarch posiada bardzo zbliżoną anatomię do headcrabów, jednakże przy bliższej obserwacji zauważyć można kilka różnic. Wspiera się na czterech, ostrych i przypominających kolce kończynach. Gonarch ma kilka metrów wysokości i niewątpliwie jest jednym z największych stworzeń znanych ze świata Xen. Chroniony twardym szkieletem zewnętrznym, może zadawać poważne obrażenia, porównywalne z tymi, które potrafi wyrządzić Gargantua. Z powodu swojego twardego pancerza, jedyną częścią jego ciała czułą na atak jest duża i miękka torba, zwisająca z jego podbrzusza.

Ten przypominający worek brzuch, wydaje się być miejscem reprodukcji tych stworzeń. W czasie walki z Gordonem, Gonarch wypuszcza z niego nie w pełni jeszcze rozwinięte headcraby. Te młode headcraby, choć osobno są nieszkodliwe, to w większej grupie potrafią przysporzyć graczowi sporo kłopotu. Poza tym jednak niewiele wiadomo o ich sposobie rozmnażania się. Pomimo że początkowo Gonarch wydaje się być tylko bezmyślnym żywicielem, czasem wykazuje pewien rodzaj emocji czy też uczuć. Gdy któreś z jego potomstwa zostanie zabite, wydaje on niezwykły i smutny, przypominający płacz dźwięk. Różnorakie dźwięki są specyficzne dla tego stworzenia, które gdy jest złe lub zranione, wydaje głośny okrzyk, podobny do trąbienia słonia.

Podobnie jak headcraby, Gonarch nie posiada narządów pozwalających mu orientować się w przestrzeni, co może sugerować że jego mechanizm ruchowy oparty jest na dotyku i wyczuwalnych wibracjach. Podczas ataku na Gordona, Gonarch (zwany również "Big Mama") nigdy nie podchodzi do krawędzi wyspy na której znajduje się jej legowisko. Możliwe jest więc, że Gonarch potrafi zachować w swojej pamięci kształt swojego otoczenia lub oznaczają specjalnym zapachem miejsca stanowiące dla nich zagrożenie. Nawet bez narządów zmysłu, "Big Mama" jest w stanie trafić do swojej jaskini, co potwierdzałoby domysły, że wibracje i znaki zapachowe odgrywają kluczową rolę w trybie życia (podobnie jak pająki Gonarch rozwija sieć i czeka na ofiarę, która wijąc się w niej wytwarza wibracje). Zauważalny w budowie tych stworzeń jest również brak widocznej głowy, co wskazywać może że mózg umiejscowiony jest wewnątrz ciała, pod osłono wytrzymałego szkieletu zewnętrznego. Nie znany jest także sposób odżywiania się tych stworzeń, gdyż nie można zaobserwować u nich żadnego organu przypominającego otwór gębowy.

Wszelkie próby dostania się do legowiska Gonarcha skutkują natychmiastowym jego atakiem, co nasuwa wnioski że są to stworzenia wyznaczające swoje terytorium, którego bronią prawdopodobnie w celu ochrony potomstwa. Atakują "szarżując" na swojego przeciwnika i próbując przebić go jednym ze swych odnóży. Gonarche potrafią również miotać żółtawymi kulami kwasu wytwarzanymi na górze ich skorupy, które wyrzucają niczym z moździerza. Wszystkie cechy Gonarcha zebrane razem sprawiają, że jest on jednym z najbardziej niebezpiecznych stworzeń z jakim przyszło się zmierzyć Gordonowi w świecie Xen.