Z Wikipedii
Greka homerycka - wariant języka starogreckiego, znany z tekstów Homera oraz późniejszej liryki epickiej z okresu klasycznego, nawiązującej stylem do Iliady i Odysei. Język Homera stanowi najprawdopodobniej zlepek kilku archaicznych dialektów greckich, głównie jońskiego i eolskiego. Greka homerycka jako język literatury stopniowo wychodziła użycia w okresie hellenistycznym po wykształceniu się wariantu greki koine, jednak spotyka się ją jeszcze w tekstach późniejszych do III wieku n. e.
[edytuj] Przykład tekstu
- Inwokacja do Iliady:
|
- Tłumaczenie Kazimiery Jeżewskiej:
|
- Μῆνιν ἄειδε, θεὰ, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
- οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
- πολλὰς δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προῒαψεν
- ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
- οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή·
- ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
- Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
|
- Gniew, Bogini, opiewaj Achilla, syna Peleusa,
- zgubę niosący i klęski nieprzeliczone Achajom,
- co do Hadesu tak wiele dusz bohaterów potężnych
- strącił, a ciała ich wydał na pastwę sępom drapieżnym
- oraz psom głodnym. Tak Dzeusa dokonywała się wola.
- Zwłaszcza od dnia, gdy w niezgodzie przeciwko sobie stanęli
- władca narodów Atryda i bogom równy Achilles.
|
[edytuj] Zobacz też
