Gunhilda duńska
Z Wikipedii
Gunhilda (ur. ok. 1019 r. ; zm. 18 lipca 1038 r.) – pierwsza żona późniejszego cesarza Henryka III.
Gunhild (zwana także Kunegundą; w źródlach anglosaskich Chunihildis lub Chunelinda) była córką króla Danii Kanuta Wielkiego i jego drugiej żony Emmy z Normandii. Pod koniec 1025 r. została wysłana jako zakładniczka na dwór Konrada II.
W maju 1035 r. zaręczyła się z następcą tronu, późniejhszym Henrykiem III. Ślub odbył się w Zielone Święta 1036 r. w Nimwegen. Przybyło na niego poselstwo jej brata Hardekanuta, który w międzyczasie objął tron duński.
Na przełomie 1037 i 1038 przebywającym we Włoszech małżonkom urodziła się córka Beatrycze. Wkrótce Gunhilda zmarła prawdopodobnie na malarię i została pochowana w klasztorze Limburg.
[edytuj] Literatura
- Schwarzmeier Hansmartin, Von Speyer nach Rom. - Sigmaringen : Thorbecke, 1992
