Gunther von Hagens

Z Wikipedii

Gunther von Hagens, właśc. Gunther Liebchen (ur. 10 stycznia 1945 w Skalmierzycach w pow. ostrowskim, w czasie II wojny światowej niem.: Alt-Skalden) – niemiecki lekarz, patormorfolog i anatom, wynalazca plastynacji.

Urodził się w rodzinie oficera okupacyjnej armii niemieckiej. Po zakończeniu wojny wraz z rodziną opuścił teren Polski. Studia medyczne rozpoczął w 1965 r. na Uniwersytecie Medycznym w Jenie (na terenie dawnej NRD). W 1968 r. został aresztowany przez komunistyczne władze NRD za udział w protestach przeciw radzieckiemu atakowi na Czechosłowację oraz próbę ucieczki z terenu Wschodnich Niemiec. Przebywał w więzieniu w Chociebużu (niem.: Cottbus), do 1970 roku, gdy został wykupiony z grupą więźniów politycznych przez władze Niemiec Zachodnich. Wznowił studia medyczne w Lubece, które ukończył w 1973 r. Doktoryzował się z anestezjologii i medycyny ratunkowej na Uniwersytecie Medycznym w Heidelbergu. Podjął pracę w Instytucie Anatomii i Patologii. W 1977r. opracował nowatorską metodę preparowania ludzkich zwłok nazwaną plastynacją. W 1980 r. stworzył firmę BIODUR Products, która zaczęła stosować plastynację na skalę przemysłową do produkcji medycznych pomocy naukowych. W 1993 r. powołał własny Instytut Plastynacji w Heidelbergu. W r. 1995 został powołany do grona wykładowców na Uniwersytecie Medycznym Dalian w Chinach a w 1999 objął kierowanie Instytutem Plastynacji Państwowego Uniwersytetu Medycznego w Biszkeku, w Kirgistanie, gdzie uruchomiono największą produkcję plastynatów ma świecie.

Hagens zainicjował cykl wystaw pod nazwą Cielesne światy (ang.: Body Worlds, niem.: Körperwelten) , na której zwłoki lub ich fragmenty poddane plastynacji wykorzystywane były jako eksponaty.

Światy ciała cieszył się największym zainteresowaniem w krajach azjatyckich: w Japonii, w Korei Płd., w Chinach, na Tajwanie. Wystawa dotarła również do Kanady, Anglii, Szwajcarii, Austrii, Belgii, USA i do kilku miast Niemiec. Ogółem wystawy obejrzało ponad 16 milionów widzów na całym świecie ¹. Władze Polski odmawiały konsekwentnie zorganizowania wystawy na swoim terenie, uzasadniając to różnicami kulturowymi w podejściu do kwestii zmarłych. Hagens pozyskuje zwłoki do plastynacji drogą darowizn ciał, dokonywanych przez samych dawców jeszcze za ich życia. Przeciwnicy wystawienniczej działalności Hagensa wysuwali oskarżenia ³, że część zwłok Hagens kupił od władz chińskich po wykonywaniu wyroków śmierci, głównie na młodych skazańcach ⁴.

• W 2004 r. zorganizował w Londynie publiczną sekcję zwłok, ostatni raz wykonaną w ten sposób w Europie w 1830 r.
• W 2005 r. Hagens podjął próbę wykupienia w miejscowości Sieniawa Żarska w woj. lubuskim nieczynnych obiektów przemysłowych, aby na ich terenie otworzyć kolejny oddział Instytutu Plastynacji z 300 miejscami pracy, w celu składowania plastynatów na potrzeby wystawowe. Na skutek protestów motywowanych względami religijnymi projekt został odrzucony przez polskie władze. W 2006 r. budowę oddziału zatwierdzono do realizacji w niemieckim mieście Guben, oddalonym ok. 150 km od Sieniawy Żarskiej ².
• 25 kwietnia 2005 sąd skazał von Hagensa na grzywnę lub 90 dni aresztu za używanie w Niemczech chińskiego tytułu profesora oraz dopuścił używanie tytułu tylko w postaci Professor (VRC), czyli profesor (ChRL).
• 17 listopada 2006 otwarcie stałej wystawy i Plastinarium w niemieckim Guben.

[edytuj] Publikacje

• Gunther von Hagens, K. Tiedemann, W. Kriz: "The Current Potential of Plastination" - tam: Heidelberger Plastinationshefter, Anatomisches Institut der Universität Heidelberg, Heidelberg 1985.
• Gunther von Hagens, A. Whalley, R. Maschke, W. Kriz: Schnittanatomie des menschlichen Gehirns, Steinkopff Verlag, Darmstadt 1990. ISBN 3-7985-0780-5
• Gunther von Hagens, L.J. Romrell, M.H. Ross, K. Tiedemann: The Visible Human Body, Verlag Lea & Febiger, Philadelphia, Londyn 1991. ISBN 0-8121-1269-5
• Kai Budde, Gunther von Hagens, i inni: Körperwelten. Einblicke in den menschlichen Korper - Katalog wystawowy 1997. Wydawca: Muzeum Techniki i Pracy w Mannheim oraz Instytut Plastynacji, Heidelberg.
• Körperwelten - Die Faszination des Echten, Katalog Wystawowy, 1999.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona wystawy Bodyworlds (ang.)
• Strona wystawy Körperwelten (niem.)
• Faksymila książki Endlich unsterblich... i recenzje (niem.)
• Strona dla kandydatów na dawców organów i ciał (niem.)

[edytuj] Przypisy

• ¹  Gazeta Lubuska nr 117 z dnia 21. maja 2005, art. pt.: Lekcja anatomii profesora Hagensa
• ²  Gazeta Lubuska nr 74 z dnia 28. marca 2006, art. pt.: Niemiecka sprawa
• ³  Nina Kleinschmidt, Henri Wagner: Endlich unsterblich? Günther von Hagens - Schöpfer der Körperwelten. Bastei Lübbe, 2000. ISBN 3-404-60493-8.
• ⁴  Zarzut taki postawił m.in. niemiecki tygodnik Der Spiegel. Hagens odparł ten zarzut w procesie sądowym.