Gustav Adolf Procházka
Z Wikipedii
Gustav Adolf Procházka (ur. 11 marca 1872 w Kosmonosach, zm. 9 lutego 1942 w Pradze) - czeski teolog, patriarcha i biskup praski Kościoła Czechosłowackiego w latach 1928-1942
Były ksiądz rzymskokatolicki. Po I wojnie światowej związał się z ruchem księży modernistów, którzy w sprzeciwie wobec postępowania episkopatu Czech odeszli w 1920 roku z kościoła katolickiego i założyli narodowy Kościół Czechosłowacki.
W 1925 roku otrzymał urząd biskupa kralovehradeckiego Kościoła Czechosłowackiego. Po śmierci Karela Farskiego został wybrany jego następcą na urzędzie patriarchy Kościoła Czechosłowackiego. Przyczynił się do ostatecznego ukonstytuowania doktryny wspólnoty i jej rozwoju na terenie Czechosłowacji. Był profesorem teologii na Uniwersytecie Karola w Pradze oraz organizatorem Husyckiego Wydziału Teologicznego tej uczelni.
W 1931 roku w Paryżu otrzymał sakrę biskupią z rąk biskupa Liberalnego Kościoła Katolickiego, Louisa Charlesa Winnaerta[1].
[edytuj] Sukcesja apostolska
| Sukcesja apostolska | |
| Konsekrator | Louis Charles Winnaert |
| Data konsekracji | 23 sierpnia 1931 |
