Hans Hartwig von Beseler
Z Wikipedii
Hans Hartwig von Beseler (ur. 27 kwietnia 1850, zm. 20 grudnia 1921) urodził się w Greifswaldzie, w rodzinie profesora uniwersyteckiego. Wstąpił do armii pruskiej w 1868 roku, walczył w wojnie niemiecko-francuskiej w latach 1870-1871. W 1910 roku przeszedł na wojskową emeryturę. Tego samego roku otrzymał tytuł szlachecki od cesarza Wilhelma II. Po wybuchu I wojny światowej został przywrócony do służby i mianowany na dowódcę trzeciego korpusu rezerwowego armii niemieckiej. Od 1915 roku był generał-gubernatorem okupowanej przez wojska niemieckie części rosyjskiego Królestwa Polskiego. Po utworzeniu Królestwa Regencyjnego objął dowództwo nad Polską Siłą Zbrojną. Po ogłoszeniu przez Polskę niepodległości 11 listopada 1918 roku, Beseler powrócił do Niemiec. Tam stał się obiektem ataków konserwatystów i nacjonalistów, którzy zarzucali mu zbytnią pobłażliwość względem Polaków. Zmarł w Neu-Babelsberg niedaleko Poczdamu. Spoczywa na Cmentarzu Inwalidów w Berlinie
[edytuj] Literatura
- Bogdan Graf von Hutten-Czapski, Sechzig Jahre Politik und Gesellschaft, 1 - 2, Berlin 1936
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Armia Niemiecka Hans von Beseler
- List generał-gubernatora warszawskiego Hansa von Beselera do Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego z 8 V 1918 roku
- Przemówienie Hansa von Beselera Generał-Gubernatora Warszawskiego z dnia 15 XII 1916 roku
