Heinz Thilo

Z Wikipedii

Heinz Thilo (ur. 8 października 1911 w Elberfeld/Wuppertal, zm. 20 listopada 1947) - zbrodniarz hitlerowski, lekarz SS należący do załóg obozu koncentracyjnego KL Auschwitz-Birkenau i KL Gross-Rosen. Doktor medycyny oraz SS-Obersturmführer.

Członek NSDAP od 1 grudnia 1930 o numerze partyjnym 404 295 oraz Powszechnej SS (Allgemeine SS) od października 1934 o numerze ewidencyjnym 126 436. Między 28 września 1938 a 1 listopada 1938 służył w Oddziałach Dyspozycyjnych SS (SS-Verfügungstruppen), po czym został zdemobilizowany z czynnej służby w SS. W dniu 23 lutego 1942 wcielony do Waffen-SS i przeniesiony do służby frontowej. Od czerwca 1942 służył w 3. kompani sanitarnej (3. Sanitätskompanie) w Oranienburgu, skąd skierowano go na stanowisko obozowego lekarza SS (SS-Lagerarzt) do KL Auschwitz-Birkenau. Przebywał w nim do 9 listopada 1944, a następnie objął takie samo stanowisko w KL Gross-Rosen. Odznaczony m.in. Wojennym Krzyżem Zasługi II Klasy z Mieczami (Kriegsverdienstkreuz II Klasse mit Schwertern).

W czasie pobytu w KL Auschwitz-Birkenau był lekarzem SS m.in. na odcinkach B II a oraz B II f, a także na terenie obozu kobiecego w Brzezince. Obok dr. Mengele był najaktywniejszym uczestnikiem selekcji przywożonych z całej Europy Żydów do obozowych komór gazowych. Zasłynął z powiedzenia określającego oświęcimski kompleks obozowy jako "odbytnicę świata" (Anus mundi). Thilo wielokrotnie przeprowadzał także selekcje w obozowych szpitalach i blokach, których ofiarami padały chore i niezdolne do pracy więźniarki, które mordowano następnie w komorach gazowych.

Oprócz tego dla nabycia wprawy operował wszystkich więźniów z przepukliną. Po tych zabiegach przeprowadzał pośród pacjentów selekcję i, uznając większość z nich za niezdolnych do pracy, posyłał ich do komór gazowych. Thilo operował dla wprawy także więźniarki, u których stwierdzał włókniaki lub inne guzy narządów rodnych. Wykonywał także sztuczne poronienia, najczęściej w ostatnich miesiącach ciąży. Zwykle po takim zabiegu matka umierała, a wieczorem do pieca krematoryjnego wrzucano zarówno martwe, jak i żywe noworodki.

Heinz Thilo popełnił samobójstwo w Berlinie w 1947.