Henryk Albert de la Grange d'Arquien
Z Wikipedii
kardynał Henryk Albert de la Grange d`Arquien | |
Kościół tytularny S. Nicola in Carcere |
|
Kreacja kardynalska | 12 grudnia 1695 |
Za papieża | Innocentego XII |
Zmarł | 24 maja 1707 Rzym |
Henri Albert de la Grange d'Arquien (ur. 8 września 1602[1] (lub 1613) r. w Calais, zm. 24 maja 1707 r. w Rzymie) – kardynał Kościoła katolickiego, markiz[2] francuski, ojciec królowej Polski Marii Kazimiery, kawaler orderu św. Ducha.
Poślubił Franciszkę de La Châtre, z którą dochował się dzieci:
- Joanny, która wstąpiła do klasztoru,
- Franciszki, która wstąpiła do klasztoru,
- Marii Kazimiery, żony Jana III Sobieskiego,
- Ludwiki Marii, żony Franciszka Gastona de Bethune,
- Marii Anny,
- Anny Ludwika,
- Ludwika.
Po owdowieniu, dzięki staraniom córki został w 1695 r. kardynałem. W 1700 r. brał udział w konklawe, które wybrało papieża Klemensa XI.
Bardzo przychylnie wyrażał się o nim Saint-Simon: był człowiekiem bystrym, wytwornym w obcowaniu i obracał się w dobrym towarzystwie.
Jego skonfabulowane dzieje stały się m. in. kanwą polskiej komedii filmowej Ojciec królowej (1979).
Przypisy
- ↑ Michał Komaszyński Maria Kazimiera d`Arquien Sobieska 1641-1716 s. 11
- ↑ Otto Forst de Battaglia w Jan Sobieski król Polski, ISBN 83-06-01046-9, str. 246 podaje, iż d'Arquien został przez Ludwika XIV uksiążęcony ok. roku 1680, chodziło jednak prawdopodobnie o nadanie mu przez Ludwika XIV tytułu diuka w 1679, z zastrzeżeniem, że tytuł ten ma być zaakceptowany przez parlament paryski. Do tego jednak nigdy nie doszło.